Strona główna Oddziały geologiczne Geologia górnicza Depozyty zastępcze węglanów (CRD)

Depozyty zastępcze węglanów (CRD)

Wymiana węglanów Depozyty (CRD) to formacje geologiczne powstałe w wyniku zastąpienia wcześniej istniejących węglanów skały by minerały rudy, często metale, takie jak prowadzić, cynk, miedź. Złoża te są znaczącym źródłem metali nieszlachetnych i mają znaczenie gospodarcze ze względu na koncentrację cennych metali minerały w nich.

Schematyczny przekrój poprzeczny i depozyt zastępczy węglanu

Podstawowe cechy:

  1. Proces formowania: CRD zazwyczaj powstają w wyniku procesu wymiany, w którym płyny hydrotermalne bogate w metale przenikają przez skały węglanowe, rozpuszczając pierwotne minerały i zastępując je minerałami rudnymi. Proces wymiany zachodzi w odpowiedzi na zmiany temperatury, ciśnienia i składu chemicznego płynów.
  2. Rudy Minerały: Podstawowe minerały rudne występujące w CRD obejmują sfalerytu (cynk), galena (ołów) i chalkopiryt (miedź). Minerały te często gromadzą się w zmienionych skałach macierzystych węglanowych, tworząc ekonomicznie opłacalne złoża.
  3. Skały gospodarza: Skały żywicielskie dla CRD to skały węglanowe, takie jak wapień i dolomit. Zastąpienie tych skał węglanowych minerałami kruszcowymi prowadzi do powstania w obrębie złoża odrębnych stref zmineralizowanych.
  4. Dystrybucja przestrzenna: CRD mogą wykazywać szeroki zakres rozkładu przestrzennego, od zlokalizowanych złóż rud po rozległe strefy zmineralizowane. Na rozmieszczenie minerałów rudnych wpływa struktura geologiczna, ścieżki płynne i charakter skał macierzystych.

Kontekst historyczny i odkrycie: Odkrycie CRD datuje się na przełom XIX i XX wieku. Jedno z godnych uwagi wczesnych odkryć miało miejsce w słynnym złożu Broken Hill w Australii w 19 r. Broken Hill to klasyczny przykład CRD, zawierający ołów, cynk i srebro minerały zastępujące skały węglanowe.

Z biegiem czasu CRD zostały zidentyfikowane w różnych warunkach geologicznych na całym świecie. Meksyk, Stany Zjednoczone, Kanada, Peru i Chiny należą do krajów, w których znajdują się znaczne depozyty CRD. Postępy w zrozumieniu geologii i technik eksploracji odegrały kluczową rolę w dalszym odkrywaniu CRD.

Znaczenie: CRD są ważne ekonomicznie, ponieważ mogą zawierać wysokie stężenia cennych metali. Wydobycie tych złóż znacząco przyczynia się do światowej produkcji ołowiu, cynku i miedzi. Zrozumienie procesów geologicznych i charakterystyki CRD jest niezbędne do pomyślnego poszukiwania i eksploatacji tych zasobów mineralnych.

Układ i formacja geologiczna

Skały gospodarza: Depozyty zastępcze węglanów (CRD) występują głównie w sekwencjach węglanowych, przy czym dominującymi skałami macierzystymi są wapień i dolomit. Te skały węglanowe zapewniają niezbędne ramy dla powstawania CRD poprzez zastąpienie pierwotnych minerałów minerałami rudnymi.

Ustawienia tektoniczne sprzyjające formowaniu się CRD: CRD są często kojarzone z określonymi warunkami tektonicznymi i środowiskami geologicznymi. Niektóre z typowych ustawień tektonicznych sprzyjających powstawaniu CRD obejmują:

  1. Fałdowy Góra Pasy: CRD są często spotykane w regionach związanych z pofałdowanymi pasami górskimi. Kompresja i deformacja związana z aktywnością tektoniczną w tych miejscach powodują pęknięcia i błędy, zapewniając ścieżki dla płynów hydrotermalnych.
  2. Strefy subdukcji: Środowiska tektoniczne, w których jedna płyta tektoniczna subdukuje się pod drugą, mogą sprzyjać tworzeniu się CRD. Magmatyzm związany z subdukcją i krążenie płynów mogą prowadzić do: zmiana i wymianę skał węglanowych.
  3. Strefy Szczelin: Strefy ryftów, w których litosfera Ziemi ulega rozerwaniu, mogą stworzyć korzystne warunki dla cyrkulacji płynów hydrotermalnych. Ekstensjonalna tektonika związana ze strefami ryftów może powodować rozwój pęknięć i uskoków, zapewniając ścieżki dla płynów mineralizujących.
  4. Wina Strefy: Systemy uskoków, niezależnie od konkretnego położenia tektonicznego, mogą odgrywać kluczową rolę w powstawaniu CRD. Uskoki działają jak przewody dla płynów hydrotermalnych, umożliwiając im migrację przez skorupę ziemską i interakcję ze skałami węglanowymi.

Procesy hydrotermalne związane z powstawaniem CRD: Tworzenie się złóż zastępczych węglanów wiąże się ze złożonymi procesami hydrotermalnymi. Oto kluczowe kroki:

  1. Płyny hydrotermalne: Gorące, bogate w metale płyny, często związane z aktywnością magmy, krążą w skorupie ziemskiej. Płyny te mogą pochodzić z płaszcza lub z głębszych części skorupy.
  2. Interakcja płyn-skała: Płyny hydrotermalne oddziałują ze skałami macierzystymi węglanowymi (wapieniem i dolomitem). Interakcja ta polega na rozpuszczeniu pierwotnych minerałów węglanowych i wytrąceniu się na ich miejscu minerałów rudnych. Proces wymiany jest napędzany zmianami temperatury, ciśnienia i składu chemicznego płynów.
  3. Podział na strefy: CRD często wykazują układ strefowy, z różnymi strefami mineralizacji odpowiadającymi zmianom temperatury, ciśnienia i składu płynu. Podział na strefy może obejmować strefy centralne o najwyższych stężeniach metali otoczone strefami peryferyjnymi o niższych stężeniach.
  4. Mineralizacja pęknięć i uszkodzeń: Uskoki i pęknięcia w skałach macierzystych zapewniają przewody dla płynów hydrotermalnych. Mineralizacja często koncentruje się wzdłuż tych struktur, co powoduje powstawanie złóż rud w szerszym systemie CRD.

Zrozumienie procesów geologicznych i hydrotermalnych związanych z powstawaniem CRD jest niezbędne do poszukiwania minerałów i oceny zasobów. Postępy w mapowaniu geologicznym, geochemii i geofizyka przyczyniają się do identyfikacji i charakterystyki potencjalnych złóż CRD.

Minerały rudne i mineralizacja

Sfaleryt-Elmwood-Mine-Smith-County-Tennessee-USA2

Rudy Minerały:

Podstawowe minerały rudne związane ze złożami zastępczymi węglanów (CRD) obejmują:

  1. Sfaleryt (siarczek cynku): Sfaleryt jest powszechnie występującym minerałem rudnym w CRD i jest głównym źródłem cynku. Często tworzy dobrze zdefiniowane kryształy i może różnić się kolorem od żółtego przez brązowy do czarnego.
  2. Galena (siarczek ołowiu): Galena to kolejny ważny minerał rudny występujący w CRD, służący jako główne źródło ołowiu. Zwykle ma postać błyszczących, metalicznych kostek lub oktaedrycznych kryształów.
  3. Chalkopiryt (miedź Żelazo Siarczek): Chalkopiryt jest minerałem rudy zawierającym miedź, występującym w niektórych CRD. Ma mosiężno-żółty kolor i jest ważnym źródłem miedzi.
  4. Tetraedryt (miedź Antymon Siarczek): W CRD czasami występuje czworościan, który przyczynia się do zawartości miedzi. Często występuje w postaci ciemnych, metalicznych kryształów.
  5. Piryt (Siarczek żelaza): Chociaż piryt nie jest głównym minerałem rudnym występującym w CRD, często jest kojarzony ze złożami rud. Piryt tworzy sześcienne kryształy i może występować w różnych ilościach.

Minerały ganggi:

Minerały ganggi to minerały nieekonomiczne, z którymi są związane złoża rudy. W przypadku CRD mogą występować następujące minerały skał płonnych:

  1. Kalcyt: Kalcyt jest minerałem powszechnie występującym w CRD, szczególnie biorąc pod uwagę skały macierzyste węglanowe. Często tworzy romboedryczne kryształy i można je znaleźć przerośnięte minerałami rudnymi.
  2. Dolomit: Dolomit, inny minerał węglanowy, może również występować w postaci skały płonnej w CRD. Ma podobny wygląd do kalcytu, ale można go odróżnić po składzie chemicznym.
  3. kwarc: Kwarc jest minerałem powszechnie występującym w wielu złożach rud i może być powiązany z CRD. Tworzy sześciokątne kryształy i jest odporny na działanie zwietrzenie.
  4. Baryt: Baryt czasami występuje jako minerał skały płonnej w CRD. Ma wysoki ciężar właściwy i może tworzyć kryształy tabelaryczne.

Tekstury i parageneza minerałów rudnych:

  1. Tekstury zastępcze: Najbardziej charakterystyczną teksturą w CRD jest wymiana, w której pierwotne minerały węglanowe są zastępowane minerałami rudnymi. Ta wymiana może nastąpić przy zachowaniu oryginalnej tkanki skalnej, co prowadzi do uzyskania charakterystycznych tekstur.
  2. Podział na strefy: CRD często wykazują podział na strefy w mineralizacji, z różnymi zbiorowiskami minerałów odpowiadającymi zmianom temperatury, ciśnienia i składu płynu. Ten podział na strefy może obejmować centralny rdzeń minerałów kruszcowych wyższej jakości otoczony strefami peryferyjnymi o niższych stężeniach.
  3. Parageneza: Sekwencja paragenetyczna w CRD odnosi się do chronologicznego porządku powstawania minerałów. Pomaga w zrozumieniu ewolucji złoża w czasie. Zazwyczaj minerały siarczkowe, takie jak sfaleryt i galena, tworzą się na początku sekwencji paragenetycznej, po których następują minerały na późniejszym etapie, takie jak kwarc i kalcyt.
  4. Żyły przecinające: Oprócz wymiany minerały rudne w CRD mogą tworzyć żyły przecinające się w skałach macierzystych. Żyłom tym często towarzyszą pęknięcia i uskoki, reprezentujące późniejsze etapy mineralizacji.

Zrozumienie tych minerałów rudnych, minerałów skał płonnych, tekstur i powiązań paragenetycznych ma kluczowe znaczenie zarówno dla eksploracji, jak i eksploatacji CRD. Badania geologiczne, w tym szczegółowe badania terenowe i analizy laboratoryjne, przyczyniają się do odkrycia złożonej historii tych złóż.

Sygnatura geochemiczna CRD

Sygnatura geochemiczna złóż węglanów (CRD) dostarcza cennych informacji na temat pochodzenia i ewolucji płynów mineralizujących. Kluczowe wskaźniki geochemiczne obejmują:

  1. Zawartość metalu: Podwyższone stężenia metali, takich jak cynk, ołów i miedź, są głównymi wskaźnikami CRD. Analizy geochemiczne próbek skał mogą ujawnić obecność tych metali cennych ekonomicznie.
  2. Elementy Pathfindera: Niektóre pierwiastki są powiązane z określonymi rodzajami złóż rud. W przypadku CRD elementy wykrywające ścieżkę mogą obejmować pierwiastki takie jak srebro, antymon, arsen, bizmut. Elementy te mogą służyć jako wskaźniki podczas eksploracji.
  3. Siarka Izotopy: Skład izotopowy siarki w minerałach siarczkowych w CRD może zapewnić wgląd w źródło siarki w płynach mineralizujących. Różnice w izotopach siarki mogą wskazywać na udział różnych źródeł, takich jak siarka magmowa lub osadowa.
  4. Izotopy węgla i tlenu: Minerały węglanowe w CRD, takie jak kalcyt i dolomit, mogą wykazywać różnice w izotopach węgla i tlenu. Badania izotopowe pomagają w zrozumieniu źródła węgla i tlenu w płynach hydrotermalnych i mogą dostarczyć informacji na temat interakcji płyn-skała.

Badania włączenia płynów:

Wtrącenia płynne to mikroskopijne wgłębienia w minerałach zawierające uwięzione płyny, stanowiące bezpośredni dowód składu i właściwości płynów mineralizujących. Badania włączenia płynów w CRD obejmują:

  1. Skład płynu: Analiza składu płynów uwięzionych we wtrąceniach pomaga zidentyfikować właściwości chemiczne płynów hydrotermalnych odpowiedzialnych za mineralizację.
  2. Warunki temperatury i ciśnienia: Badanie wtrąceń płynnych pozwala geologom oszacować warunki temperaturowe i ciśnieniowe podczas mineralizacji. Informacje te pomagają w odtworzeniu historii geologicznej złoża.
  3. Zasolenie: Zasolenie wtrąceń płynnych jest kluczowym parametrem. Zmiany zasolenia mogą wskazywać na zmiany w składzie chemicznym płynów hydrotermalnych podczas ewolucji osadów.
  4. Zmiany fazowe: Obserwowanie zmian fazowych (np. przejść para-ciecz lub ciecz-ciecz) we wtrąceniach płynnych pomaga w określeniu warunków wychwytywania i zrozumieniu zachowania płynu.

Badania izotopowe:

Badania izotopów dostarczają dodatkowego wglądu w źródła i procesy związane z powstawaniem CRD:

  1. Stabilne izotopy (tlen, węgiel): Stabilne izotopy tlenu i węgla w minerałach węglanowych mogą wskazywać temperaturę i źródło płynów hydrotermalnych. Różnice w stabilnych izotopach mogą pomóc w rozróżnieniu różnych źródeł płynów i dostarczyć informacji na temat interakcji płyn-skała.
  2. Izotopy radiogenne (ołów, stront): Izotopy radiogenne, takie jak izotopy ołowiu i strontu, można wykorzystać do ustalenia wieku mineralizacji i prześledzenia pochodzenia metali. Stosunki izotopów pomagają rozróżnić różne źródła geologiczne metali.
  3. Izotopy siarki: Jak wspomniano wcześniej, izotopy siarki w minerałach siarczkowych dostarczają informacji o źródle siarki w płynach hydrotermalnych.

Integracja badań geochemicznych, wtrąceń płynnych i izotopowych pozwala geologom na uzyskanie wszechstronnej wiedzy na temat genezy i ewolucji CRD, pomagając w poszukiwaniach minerałów i ocenie zasobów.

Rodzaje złóż zastępczych węglanów

Depozyty zastępcze węglanów (CRD) mogą wykazywać różne typy i klasyfikacje w oparciu o ich charakterystykę geologiczną, mineralogiai warunki geologiczne. Niektóre popularne typy CRD obejmują:

  1. Typ Doliny Mississippi (MVT) Depozyty:
    • Rock gospodarza: Zwykle występuje w skałach węglanowych, takich jak wapień i Dolostone.
    • Minerały: Składa się głównie ze sfalerytu (cynku), galeny (ołowiu) i fluoryt. Czasami kojarzony z barytem.
    • Dystrybucja: Często spotykany w miejscach kontrolowanych uskokami w basenach sedymentacyjnych.
  2. Złoża cynku i ołowiu typu irlandzkiego:
    • Rock gospodarza: Znajdujące się w wapieniach karbońskich.
    • Minerały: Charakteryzuje się sfalerytem i galeną jako pierwotnymi minerałami rudnymi.
    • Dystrybucja: Występuje w Irlandii i części Wielkiej Brytanii.
  3. SEDEX (Osadowy ekshalacyjny) Depozyty:
    • Rock gospodarza: Gościł w skały osadowe, w tym sekwencje węglanowe.
    • Minerały: Zawiera minerały siarczkowe, takie jak sfaleryt, galena i piryt. Może być również obecny baryt.
    • Dystrybucja: Szeroko rozpowszechniony na całym świecie, często kojarzony z basenami i ustawieniami ryftów.
  4. Depozyty typu Broken Hill:
    • Rock gospodarza: Występuje głównie w skałach węglanowych.
    • Minerały: Charakteryzuje się galeną, sfalerytem i niewielkimi ilościami innych siarczków.
    • Dystrybucja: Godne uwagi przykłady obejmują złoże Broken Hill w Australii.
  5. Złoża typu Skarn:
    • Rock gospodarza: Skały węglanowe ulegające zmianom metasomatycznym w wyniku intruzji skał magmowych.
    • Minerały: Minerały rudne obejmują sfaleryt, galenę i chalkopiryt, często kojarzone z skarn minerały np granat i piroksen.
    • Dystrybucja: Związany ze strefami metamorfizmu kontaktowego wokół natrętnych ciał magmowych.
  6. Depozyty zastępcze związane z warstwami:
    • Rock gospodarza: Zwykle występują w sekwencjach węglanowych w basenach sedymentacyjnych.
    • Minerały: Minerały rudne mogą obejmować sfaleryt, galenę i inne siarczki.
    • Dystrybucja: Występuje w poziomach stratygraficznych i może podlegać wpływom regionalnej tektoniki.
  7. Złoża hydrotermalne z dolomitami:
    • Rock gospodarza: Dominuje w dolomicie.
    • Minerały: Minerały rudne, takie jak sfaleryt i galena, są kojarzone z substytutem dolomitu.
    • Dystrybucja: Występują w regionach, gdzie nastąpiła dolomityzacja, często związana z przepływem cieczy hydrotermalnej.
  8. Złoża ołowiu i cynku zawierające węglany (CHZ):
    • Rock gospodarza: Skały węglanowe, w tym wapień i dolomit.
    • Minerały: Składa się głównie z galeny i sfalerytu.
    • Dystrybucja: Występuje w różnych warunkach geologicznych, w tym w węglach platformowych i w miejscach związanych z ryftami.

Tego typu CRD ukazują różnorodność środowisk geologicznych i procesów, które mogą prowadzić do powstania obiektów o znaczeniu gospodarczym złoża minerałów. Każdy typ ma swój własny zestaw cech, a zrozumienie tych różnic ma kluczowe znaczenie dla pomyślnego poszukiwania i eksploatacji minerałów.

Regionalne przykłady CRD

  1. Złoże Broken Hill, Australia:
    • Lokalizacja: Nowa Południowa Walia, Australia.
    • Minerały: Przeważnie galena (ołów) i sfaleryt (cynk).
    • Charakterystyka geologiczna: Broken Hill to jedno z najbogatszych CRD na świecie, którego mineralizacja zachodzi w ciągu sylurskich skał osadowych. Złoże jest związane z uskokami i występuje w środowisku bogatym w węglany. W przeszłości było znaczącym źródłem ołowiu, cynku i srebra.
  2. Kopalnie Trepča, Kosowo:
    • Lokalizacja: Północne Kosowo.
    • Minerały: Galena, sfaleryt, chalkopiryt i piryt.
    • Charakterystyka geologiczna: Kopalnie Trepča reprezentują kompleks CRD zlokalizowanych w skałach węglanowych. Mineralizacja jest związana ze strefami uskoków i zachodzi w obszarze aktywnym tektonicznie. Złoże było historycznie ważne dla ołowiu, cynku i innych metali nieszlachetnych.
  3. Kopalnia Pine Point, Kanada:
    • Lokalizacja: Terytoria Północno-Zachodnie, Kanada.
    • Minerały: Sfaleryt, galena i piryt.
    • Charakterystyka geologiczna: Pine Point jest klasycznym przykładem złoża typu Mississippi Valley Type (MVT). Ruda występuje w dolostonie i wapieniu, a mineralizacja jest związana z cechami i uskokami krasowymi. W przeszłości była znaczącym producentem ołowiu i cynku.
  4. Kopalnia Borieva, Bułgaria:
    • Lokalizacja: Pole rudy Madan, Bułgaria.
    • Minerały: Sfaleryt, galena, piryt i chalkopiryt.
    • Charakterystyka geologiczna: Kopalnia Borieva położona jest w regionie o długiej historii górnictwa i słynie ze złóż rud węglanowych. Mineralizacja jest związana z uskokami i zachodzi w skałach węglanowych, przyczyniając się do produkcji ołowiu i cynku w Bułgarii.
  5. Kopalnia Rammelsberg, Niemcy:
    • Lokalizacja: Dolna Saksonia, Niemcy.
    • Minerały: Sfaleryt, galena, piryt i chalkopiryt.
    • Charakterystyka geologiczna: Rammelsberg to zabytkowy okręg górniczy, eksploatowany od wieków. Ruda występuje w złożach polimetalicznych znajdujących się w kompleksie skał wulkanicznych i osadowych. Jest to jedno z największych złóż ołowiu, cynku i srebra na świecie.
  6. Okręg górniczy Ozdag, Turcja:
    • Lokalizacja: Środkowa Anatolia, Turcja.
    • Minerały: Sfaleryt, galena i piryt.
    • Charakterystyka geologiczna: Okręg górniczy Ozdag słynie z CRD, w których składowane są węglany. Mineralizacja związana jest ze strefami uskokowymi, a ruda występuje w dolomicie i wapieniu. Turcja jest znaczącym producentem cynku i ołowiu pochodzącego z takich złóż.
  7. Okręg górniczy Navan, Irlandia:
    • Lokalizacja: Hrabstwo Meath w Irlandii.
    • Minerały: Sfaleryt, galena i piryt.
    • Charakterystyka geologiczna: Okręg górniczy Navan to irlandzkie złoże cynku i ołowiu. Ruda występuje w wapieniach karbonu i jest związana z uskokami. Jest głównym źródłem cynku i ołowiu w Irlandii.

Te regionalne przykłady podkreślają globalną dystrybucję złóż zastępczych węglanów i różnorodność geologiczną środowisk, w których się one tworzą. Każde złoże ma unikalne cechy ukształtowane przez historię geologiczną i położenie tektoniczne, przyczyniające się do znaczenia gospodarczego poszczególnych okręgów górniczych.

Porównania z innymi typami depozytów

1. Porfirowe złoża miedzi:

  • Kontrast: Porfirowe złoża miedzi są związane przede wszystkim z intruzjami magmowymi i charakteryzują się rozproszoną mineralizacją w dużych ilościach skał macierzystych. Natomiast CRD zazwyczaj występują w skałach węglanowych i powstają w wyniku zastąpienia pierwotnych minerałów minerałami rudnymi w wyniku działania płynów hydrotermalnych.
  • Wspólne: Obydwa rodzaje złóż mogą być znaczącymi źródłami metali nieszlachetnych, w tym miedzi, i często są powiązane z granicami płyt tektonicznych.

2. Wulkanogenny masywny siarczek (VMS) Depozyty:

  • Kontrast: depozyty VMS powstają w związku z aktywnością wulkaniczną podmorskich i charakteryzują się masową akumulacją siarczków na dnie morskim. CRD natomiast często kojarzone są ze środowiskami osadowymi i wynikają z zastępowania skał węglanowych minerałami kruszcowymi.
  • Wspólne: Zarówno VMS, jak i CRD mogą zawierać różne metale nieszlachetne, w tym cynk i ołów, i mogą mieć pewne wspólne właściwości geochemiczne.

3. Złoża Skarn:

  • Kontrast: Złoża Skarn powstają w wyniku interakcji płynów hydrotermalnych ze skałami węglanowymi, podobnie jak CRD. Jednakże skarny są zwykle kojarzone z intruzją skał magmowych, prowadzącą do zmian metamorficznych w otaczających skałach. Z kolei CRD mogą nie mieć bezpośredniego związku z natrętnym magmatyzmem.
  • Wspólne: Oba typy złóż mogą zawierać metale nieszlachetne, takie jak cynk, ołów i miedź, i mogą mieć nakładające się zbiorowiska minerałów.

4. Osady ekshalacyjne (SEDEX):

  • Kontrast: Osady SEDEX powstają w basenach sedymentacyjnych w wyniku wydychania płynów bogatych w metale z dna morskiego. CRD, choć kojarzone są również ze środowiskami osadowymi, często wiążą się z zastąpieniem skał węglanowych minerałami rudnymi w wyniku płynów hydrotermalnych.
  • Wspólne: Obydwa rodzaje złóż mogą mieć charakter warstwowy i mineralizować metale nieszlachetne, ale specyficzne procesy geologiczne prowadzące do ich powstania są różne.

5. Epitermiczny Złoto Depozyty:

  • Kontrast: Epitermiczne złoża złota powstają z niskotemperaturowych płynów hydrotermalnych w pobliżu powierzchni Ziemi i charakteryzują się osadzaniem złota i srebra. CRD, choć dotyczą płynów hydrotermalnych, koncentrują się na zastąpieniu skał węglanowych siarczkami metali nieszlachetnych.
  • Wspólne: Obydwa rodzaje złóż są związane z procesami hydrotermalnymi, a niektóre CRD mogą zawierać także złoto i srebro jako produkty uboczne.

6. Warstwowe złoża ołowiu i cynku:

  • Kontrast: Warstwowe złoża ołowiu i cynku, podobnie jak złoża SEDEX, są osadami osadowymi w skałach osadowych. CRD, chociaż występują również w sekwencjach węglanowych, mogą obejmować bardziej złożone procesy hydrotermalnej wymiany.
  • Wspólne: Obydwa rodzaje złóż mogą mieć charakter warstwowy i zawierać mineralizację ołowiu i cynku, ale procesy geologiczne prowadzące do ich powstania mogą się różnić.

Chociaż te typy złóż mają pewne wspólne elementy, różnice polegają na ich położeniu geologicznym, mineralogii i specyficznych procesach, które prowadzą do ich powstania. Zrozumienie tych różnic ma kluczowe znaczenie dla skutecznego poszukiwania minerałów i oceny zasobów.

Listy referencyjne

Książki:

  1. Guilbert, JM i Park, CF (1986). Geologia złóż rud. Obywatel.
  2. Spry, PG (2003). Mineralogia i geochemia siarczkowa. Wydawnictwo Uniwersytetu Cambridge.
  3. Kesler, SE i Wilkinson, BH (2008). Wczesna atmosfera i oceany Ziemii Pochodzenie życia. Skoczek.
  4. Evans, AM (1993). Geologia rud i minerały przemysłowe: wprowadzenie. Nauka Blackwella.

Artykuły prasowe:

  1. Duży, RR i Bull, SW (2006). Złoża ołowiu i cynku zawierające węglany. Publikacja specjalna Towarzystwa Geologów Ekonomicznych, 10, 307-328.
  2. Lydon, JW (1984). Rola skał węglanowych w rozwoju Typ Mississippi Valley depozyty. Geologia ekonomiczna, 79(3), 321-337.
  3. Hofstra, AH (1995). Złoża Skarna. Recenzje w Geologii Ekonomicznej, 7, 13-29.
  4. Hannington, Maryland i Barrie, Connecticut (1999). Gigantyczne wulkaniczne masywne złoże siarczków Kidd Creek, zachodnia subprowincja Abitibi, Kanada: przegląd. Recenzje geologii rud, 14 (1), 101–138.

Zasoby online:

  1. Towarzystwo Geologów Ekonomicznych (SEG): https://www.segweb.org/
  2. Amerykańskie Towarzystwo Geologiczne (GSA): https://www.geosociety.org/
  3. Służba Geologiczna Stanów Zjednoczonych (USGS): https://www.usgs.gov/
  4. Atlas kopalń australijskich – Nauka o Ziemi Australia: http://www.australianminesatlas.gov.au/
Zamknij wersję mobilną