Prekambrian to najstarsza część historii Ziemi, założona przed obecnym eonem fanerozoiku. Nazywano ją prekambryjską, ponieważ pojawiła się przed kambrem, pierwszym okresem eonu fanerozoiku po Cambrii, łacińskiej nazwie w Walii, gdzie skały studiowano po raz pierwszy. Prekambr stanowi 88% czasu geologicznego na świecie.
Większość źródeł wymienia ten okres jako epokę; inni nazywają go po prostu „czasem prekambryjskim”. Innymi słowy, podobnie jak wiele innych części geologiczna skala czasu, istnieją rozbieżności między wykresami.
Większość wykresów zgadza się, że czas ten jest podzielony na kilka innych działów. W niektórych krajach dzieli się go na: Hadean (od Hadesu, nie odnaleziono dotychczas żadnego zapisu skalnego); Archaiku (co oznacza starożytność – zawiera niewiele dowodów na życie, a warunki na Ziemi bardzo różniły się od dzisiejszej planety); i proterozoiku (co oznacza wczesne życie – czas, w którym zaczęły pojawiać się organizmy wielokomórkowe). Skamieniałości a warunki na Ziemi stawały się coraz bardziej podobne do dzisiejszych). Inne mapy dzielą się na pryskojski (najstarszy), archaikowy i proterozoiczny, podczas gdy jeszcze inne skale wspominają jedynie o archaiku i proterozoiku.
Ale jest jedna rzecz, co do której jak dotąd wszyscy wydają się zgodni: okres prekambryjski obejmował około 80 procent historii Ziemi, trwającej od około 4.56 miliarda lat temu do około 545 milionów lat temu. W tym czasie miały miejsce najważniejsze wydarzenia na Ziemi, w tym powstanie Ziemi, początki życia, pierwszy ruch płyt tektonicznych, powstanie komórek eukariotycznych i wzbogacenie atmosfery w tlen. Tuż przed końcem prekambru wyewoluowały organizmy wielokomórkowe, w tym te, które ostatecznie dały pierwsze rośliny i zwierzęta.
