Kadm to pierwiastek chemiczny o symbolu „Cd” i liczbie atomowej 48. Jest to miękki, niebiesko-biały metal należący do grupy metali przejściowych w układzie okresowym. Odkryty w 1817 roku przez niemieckiego chemika Friedricha Stromeyera kadm, pomimo znanej toksyczności, znalazł od tego czasu różne zastosowania przemysłowe.
W czystej postaci kadm występuje stosunkowo rzadko w skorupie ziemskiej i występuje w niskich stężeniach. Jednakże często występuje jako drugorzędny składnik cynku, prowadzić, miedź rudy, z których jest wydobywany jako produkt uboczny w procesie rafinacji. Ze względu na zdolność do tworzenia stopów z innymi metalami i odporność na korozję, kadm był od dawna stosowany w różnych gałęziach przemysłu.
Jednym ze znaczących historycznych zastosowań kadmu był dodatek do pigmentów, szczególnie do tworzenia jasnożółtych, pomarańczowych i czerwonych kolorów w farbach i ceramice. Jednak ze względu na wysoką toksyczność i potencjalne ryzyko dla zdrowia, w ostatnim czasie jego zastosowanie w tym zakresie znacznie spadło.
We współczesnym przemyśle kadm wykorzystuje się głównie do produkcji akumulatorów niklowo-kadmowych (NiCd). Baterie te były szeroko stosowane w przenośnej elektronice i innych zastosowaniach ze względu na ich wysoką gęstość energii i długą żywotność. Jednakże w odpowiedzi na obawy związane z ochroną środowiska i niebezpieczny charakter kadmu, coraz powszechniejsze stają się inne technologie akumulatorów, takie jak akumulatory litowo-jonowe.
Oprócz akumulatorów kadm ma zastosowanie w galwanizacji, gdzie służy do tworzenia powłoki ochronnej na różnych metalach. Jest również stosowany w niektórych typach półprzewodników i ogniwach fotowoltaicznych do konwersji energii słonecznej.
Jednym z najważniejszych aspektów kadmu jest jego toksyczność. Kadm i jego związki są wysoce toksyczne dla ludzi i wielu innych żywych organizmów. Długotrwałe narażenie na kadm może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, szczególnie dotyczących nerek i kości. Wdychanie oparów kadmu lub spożycie skażonej kadmem żywności lub wody to częste drogi narażenia ludzi.
Ze względu na niebezpieczny charakter tego kadmu wiele krajów wdrożyło rygorystyczne przepisy dotyczące stosowania i usuwania kadmu i produktów zawierających kadm w celu ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska.
Podsumowując, kadm jest unikalnym pierwiastkiem posiadającym zarówno korzystne właściwości przemysłowe, jak i znaczne ryzyko dla zdrowia i środowiska. Zrozumienie jego właściwości, źródeł i potencjalnego wpływu jest niezbędne dla zapewnienia odpowiedzialnego użytkowania i obchodzenia się z nim w celu ochrony zdrowia ludzkiego i ochrony środowiska.
Spis treści
Właściwości chemiczne kadmu
Kadm (Cd) jest metalem przejściowym o kilku różnych właściwościach chemicznych. Oto kilka kluczowych właściwości kadmu z chemicznego punktu widzenia:
- Liczba atomowa i masa: Kadm ma liczbę atomową 48 i masę atomową około 112.41 g/mol.
- Elektroniczna Konfiguracja: Konfiguracja elektronowa kadmu to [Kr] 4d^10 5s^2, co oznacza, że ma on dwa elektrony na swojej najbardziej zewnętrznej powłoce.
- Elektrony walencyjne: Kadm ma dwa elektrony walencyjne na swojej najbardziej zewnętrznej powłoce, znajdującej się na orbicie 5s.
- Stany utleniania: Najpopularniejszym stopniem utlenienia kadmu jest +2, podczas którego traci on swoje dwa elektrony walencyjne, tworząc jony Cd^2+. Kadm może również występować na innych stopniach utlenienia, takich jak +1 i +3, ale są one mniej powszechne.
- reaktywność: Kadm jest metalem stosunkowo reaktywnym, ale nie jest tak reaktywny jak metale alkaliczne lub niektóre inne metale przejściowe. Łatwo tworzy związki z innymi pierwiastkami.
- Odporność na korozję: Jedną z godnych uwagi właściwości kadmu jest jego doskonała odporność na korozję. Ta właściwość czyni go cennym w różnych zastosowaniach przemysłowych, szczególnie do powlekania metali w celu ochrony ich przed korozją.
- Tworzenie kompleksów: Kadm może tworzyć stabilne kompleksy z różnymi ligandami ze względu na jego zdolność do oddawania dwóch elektronów walencyjnych. Kompleksy te mają zastosowanie w chemii analitycznej i procesach przemysłowych.
- Reakcja z tlenem: Kadm łatwo reaguje z tlenem z powietrza, tworząc na swojej powierzchni cienką warstwę tlenku. Ta warstwa tlenku zapewnia pewną ochronę przed dalszą korozją.
- Rozpuszczalność: Niektóre związki kadmu, zwłaszcza sole, są rozpuszczalne w wodzie. Rozpuszczalność zależy od konkretnego związku i warunków.
- Toksyczność: Kadm i jego związki są wysoce toksyczne dla ludzi i innych organizmów żywych. Toksyczność przypisuje się przede wszystkim zdolności do zakłócania różnych procesów biologicznych i tendencji do gromadzenia się w organizmie w miarę upływu czasu.
Ze względu na jego toksyczność stosowanie i narażenie na kadm podlegają ścisłym regulacjom w celu ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska. Branże zajmujące się kadmem lub materiałami zawierającymi kadm muszą przestrzegać ścisłych wytycznych bezpieczeństwa, aby zminimalizować ryzyko narażenia na ten niebezpieczny metal.
Występowanie i źródła kadmu
Kadm występuje stosunkowo rzadko w skorupie ziemskiej i występuje w niskich stężeniach. Nie występuje jako metal rodzimy, ale powszechnie występuje jako drugorzędny składnik różnych minerały i rudy. Oto główne występowanie i źródła kadmu:
- Rudy cynku, ołowiu i miedzi: Głównym źródłem kadmu jest produkt uboczny podczas ekstrakcji i rafinacji rud cynku, ołowiu i miedzi. Kadm często występuje w tych rudach w postaci zanieczyszczeń. Podczas ekstrakcji tych metali ekstrahuje się i oddziela także kadm.
- Sfaleryt (mieszanka cynku): Najważniejszym mineralnym źródłem kadmu jest sfaleryt, minerał będący siarczkiem cynku (ZnS). Sfaleryt może zawierać różne ilości kadmu jako zanieczyszczenia, a podczas ekstrakcji cynku ze sfalerytu otrzymuje się również kadm.
- Greenokit: Greenokit to rzadki minerał będący bezpośrednim źródłem kadmu. Jest to minerał siarczku kadmu (CdS) i powstaje jako minerał wtórny w niektórych obszarach hydrotermalnych. złoża rudy.
- Minerały zawierające kadm: Kadm można również znaleźć w śladowych ilościach w innych minerałach, w tym wurcycie (inny siarczek cynku), a także w niektórych minerałach fosforanowych i rudach żelaza, niklu i kobaltu.
- Nawozy fosforowe: W niektórych przypadkach kadm może występować w nawozach fosforowych. Obecność kadmu w nawozach może prowadzić do jego akumulacji w glebie, co może mieć negatywny wpływ na uprawy i żywność.
- Emisje przemysłowe: Kadm jest uwalniany do środowiska w wyniku procesów przemysłowych, takich jak wydobycie, wytapianie i spalanie paliw kopalnych. Działania te mogą powodować uwalnianie pyłów i oparów zawierających kadm, co może prowadzić do potencjalnego skażenia środowiska.
- Odpady i składowiska: Niewłaściwa utylizacja produktów zawierających kadm, takich jak baterie i odpady elektroniczne, może przyczynić się do zanieczyszczenia kadmem w glebie i zbiornikach wodnych.
- Naturalny Starzenie: Kadm może być również uwalniany do środowiska w wyniku naturalnych procesów, w tym wietrzenia skały i minerały zawierające kadm.
Po uwolnieniu do środowiska kadm może utrzymywać się przez długi czas i może być transportowany przez powietrze i wodę. Może zanieczyścić glebę, zbiorniki wodne i łańcuch pokarmowy, stwarzając poważne ryzyko dla zdrowia ludzkiego i ekosystemu. Ze względu na jego toksyczny charakter zarządzanie i kontrola źródeł kadmu oraz jego bezpieczne usuwanie mają kluczowe znaczenie dla zapobiegania niekorzystnemu wpływowi zarówno na zdrowie ludzkie, jak i na środowisko.
Minerały kadmowe
Kadm powszechnie występuje jako zanieczyszczenie różnych minerałów, a nie jako sam minerał pierwotny. Najważniejsze minerały kadmu są zwykle kojarzone z rudami cynku, ołowiu i miedzi. Oto niektóre z głównych minerałów kadmu:
- Sfaleryt (mieszanka cynku) – Wzór chemiczny: (Zn,Fe)S sfaleryt jest najważniejszym mineralnym źródłem kadmu. Jest to minerał siarczku cynku i zwykle zawiera niewielkie ilości kadmu jako zanieczyszczenia. Podczas ekstrakcji cynku ze sfalerytu w procesie rafinacji, jako produkt uboczny otrzymuje się także kadm.
- Greenokit – Wzór chemiczny: CdS Greenockite to rzadki minerał i jedyne bezpośrednie mineralne źródło kadmu. Jest to minerał siarczku kadmu, występujący jako minerał wtórny w niektórych rudach hydrotermalnych depozyty. Ze względu na jasnożółty kolor greenockit jest czasami używany jako pomniejsza ruda kadmu i jako minerał kolekcjonerski.
- Wurcyt – Wzór chemiczny: (Zn,Fe)S Wurcyt to kolejny minerał siarczku cynku, który może zawierać kadm jako zanieczyszczenie, podobnie jak sfaleryt. Jest mniej powszechny niż sfaleryt, ale nadal może być źródłem kadmu podczas ekstrakcji cynku.
- Hawleyit – Wzór chemiczny: CdS Hawleyite to rzadki minerał siarczku kadmu, który może tworzyć się jako minerał wtórny w niskotemperaturowych środowiskach hydrotermalnych. Zwykle występuje w połączeniu z innymi minerałami kadmu i rudami cynku.
- Cadmite – Wzór chemiczny: CdCO3 Kadmit jest minerałem węglanu kadmu, ale występuje stosunkowo rzadko. Można go znaleźć jako minerał wtórny w strefach utleniania niektórych złóż rud bogatych w kadm.
- Monteponit – Wzór chemiczny: CdO Monteponit jest rzadkim minerałem będącym tlenkiem kadmu, a jego występowanie jest ściśle powiązane z innymi minerałami kadmu i rudami cynku.
Należy zauważyć, że minerały kadmu nie są zazwyczaj wydobywane specjalnie ze względu na zawartość kadmu. Zamiast tego kadm uzyskuje się głównie jako produkt uboczny podczas ekstrakcji i rafinacji rud cynku, ołowiu i miedzi. Stężenie kadmu w tych minerałach może się różnić, a konkretny minerał zawierający kadm zależy od warunków geologicznych złoża rudy.
Górnictwo i wydobycie rudy kadmu
Wydobywanie i ekstrakcja rudy kadmu obejmuje kilka etapów i procesów mających na celu otrzymanie kadmu jako cennego produktu ubocznego. Głównym źródłem kadmu jest zanieczyszczenie rud cynku, ołowiu i miedzi. Oto przegląd typowego procesu wydobycia i ekstrakcji kadmu:
- Eksploracja i wybór lokalizacji: Pierwszym krokiem jest identyfikacja potencjalnych złóż rudy, które mogą zawierać kadm. Geolodzy i przedsiębiorstwa wydobywcze stosują różne techniki poszukiwawcze, takie jak badania geofizyczne, wiercenia i kartowanie geologiczne, w celu oceny obecności i zasięgu minerałów zawierających kadm w złożach rud.
- Rozwój kopalni: Po zidentyfikowaniu odpowiedniego złoża rudy miejsce przechodzi przez fazę rozwoju kopalni. Wiąże się to z budową dróg dojazdowych, rozbudową podziemnych tuneli lub kopalń odkrywkowych oraz tworzeniem infrastruktury do prowadzenia działalności wydobywczej.
- Wydobywanie rudy: Rudę kadmu ekstrahuje się zazwyczaj razem z rudami cynku, ołowiu lub miedzi. W zależności od konkretnego złoża rudy można zastosować różne metody wydobycia, takie jak wydobycie podziemne w przypadku głębokich złóż rudy lub wydobycie odkrywkowe w przypadku płytkich złóż rudy.
- Kruszenie i mielenie rudy: Wydobyta ruda jest następnie kruszona i mielona na drobny proszek w celu zwiększenia jej powierzchni do późniejszego przetwarzania. Etap ten pozwala na efektywne uwolnienie cennych minerałów, w tym kadmu.
- Flotacja: Rozdrobniona i zmielona ruda poddawana jest procesowi zwanemu flotacją. W tym procesie do zawiesiny rudy dodaje się chemikalia i odczynniki, aby stworzyć warunki, w których cenne minerały (takie jak siarczki cynku, ołowiu i miedzi) są selektywnie oddzielane od innych niecennych minerałów.
- Stężenie: W procesie flotacji powstaje koncentrat zawierający różne metale, w tym kadm. Koncentrat poddawany jest dalszej obróbce w celu zwiększenia zawartości kadmu i usunięcia zanieczyszczeń.
- Prażenie: Koncentrat można poddać prażeniu – procesowi wysokotemperaturowemu, podczas którego jest podgrzewany w obecności powietrza lub tlenu. Prażenie przekształca minerały siarczku kadmu (takie jak greenokit) w tlenek kadmu (CdO).
- Redukcja i wytapianie: Prażony koncentrat miesza się z węglem i ogrzewa w piecu w celu redukcji tlenku kadmu do kadmu metalicznego. Kadm odparowuje, a następnie skrapla się, tworząc kadm metaliczny.
- Rafinacja: Otrzymany kadm metaliczny można poddać dalszej rafinacji w celu usunięcia wszelkich pozostałych zanieczyszczeń i zapewnienia jego czystości.
- Odzyskiwanie produktów ubocznych: Podstawowym celem wydobycia rudy kadmu jest uzyskanie innych cennych metali, takich jak cynk, ołów czy miedź. Kadm jest uważany za cenny produkt uboczny tego procesu, a jego ekstrakcja jest opłacalna ze względu na zastosowania przemysłowe.
- Względy środowiskowe: W całym procesie wydobycia i wydobycia podejmowane są środki mające na celu złagodzenie wpływu na środowisko, takiego jak zanieczyszczenie pyłem i wodą. Odpowiedzialne praktyki wydobywcze obejmują rekultywację i rekultywację terenu kopalni w celu zminimalizowania długoterminowego wpływu na środowisko.
Ze względu na toksyczny charakter kadmu i jego potencjalny wpływ na zdrowie ludzkie i środowisko, podczas całego procesu wydobycia i wydobycia należy przestrzegać odpowiednich protokołów i przepisów bezpieczeństwa, aby chronić pracowników i otaczający ekosystem.
Przetwarzanie i rafinacja rudy kadmu
Przetwarzanie i rafinacja rudy kadmu obejmuje kilka etapów ekstrakcji kadmu w czystej postaci. Jak wspomniano wcześniej, kadm jest zwykle otrzymywany jako produkt uboczny podczas ekstrakcji rud cynku, ołowiu lub miedzi. Oto przegląd typowego procesu przetwarzania i rafinacji kadmu:
- Przygotowanie rudy: Rudę kadmu najpierw kruszy się i miele na drobny proszek, aby zwiększyć jej powierzchnię do późniejszego przetwarzania. Etap ten pozwala na efektywne uwolnienie cennych minerałów, w tym kadmu.
- Flotacja: Rozdrobniona i zmielona ruda poddawana jest procesowi zwanemu flotacją. W tym procesie do zawiesiny rudy dodaje się chemikalia i odczynniki, aby stworzyć warunki, w których cenne minerały (takie jak siarczki cynku, ołowiu i miedzi) są selektywnie oddzielane od innych niecennych minerałów.
- Stężenie: W procesie flotacji powstaje koncentrat zawierający różne metale, w tym kadm. Koncentrat poddawany jest dalszej obróbce w celu zwiększenia zawartości kadmu i usunięcia zanieczyszczeń.
- Prażenie: Koncentrat można poddać prażeniu – procesowi wysokotemperaturowemu, podczas którego jest podgrzewany w obecności powietrza lub tlenu. Prażenie przekształca minerały siarczku kadmu (takie jak greenokit) w tlenek kadmu (CdO).
- Redukcja: Prażony koncentrat zawierający tlenek kadmu miesza się z węglem (zwykle w postaci koksu) i ogrzewa w piecu. Węgiel działa jako środek redukujący, reagując z tlenkiem kadmu, tworząc pary metalicznego kadmu.
- Kondensacja i zbieranie: Opary kadmu powstające podczas procesu redukcji są następnie schładzane i skraplane do postaci stałej. Ten skondensowany kadm jest zbierany i dalej przetwarzany.
- Rafinacja: Otrzymany kadm metaliczny można poddać dalszej rafinacji w celu usunięcia wszelkich pozostałych zanieczyszczeń i zapewnienia jego czystości. Można zastosować kilka technik rafinacji, takich jak:
- Rafinacja elektrolityczna: W celu dalszego oczyszczenia kadmu metalicznego stosuje się elektrolizę. Kadm rozpuszcza się w odpowiednim elektrolicie, a przez roztwór przepuszcza się prąd elektryczny, powodując migrację jonów kadmu do katody i osadzanie czystego kadmu.
- Rafinacja Strefy: Rafinacja strefowa to kolejna metoda rafinacji kadmu. W tej technice podgrzewana strefa przemieszcza się przez kadm, powodując migrację zanieczyszczeń w kierunku końca próbki, gdzie są one usuwane, pozostawiając oczyszczoną próbkę kadmu.
- Produkt finalny: Końcowym efektem przetwarzania i rafinacji rudy kadmu jest kadm metaliczny o wysokiej czystości, gotowy do użycia w różnych zastosowaniach przemysłowych.
Przez cały proces przetwarzania i rafinacji należy przestrzegać rygorystycznych protokołów bezpieczeństwa i przepisów środowiskowych, aby zapewnić bezpieczeństwo pracowników, chronić środowisko i zarządzać potencjalnymi zagrożeniami związanymi z kadmem i jego związkami.
Rezerwy i produkcja rudy kadmun
Kadm nie jest zwykle wydobywany jako metal pierwotny, ale jest otrzymywany jako produkt uboczny podczas ekstrakcji i przetwarzania rud cynku, ołowiu i miedzi. W rezultacie zasoby rud kadmu są często łączone z zasobami tych metali nieszlachetnych.
Na zasoby i produkcję rudy kadmu wpływają różne czynniki, w tym popyt na cynk, ołów i miedź, postęp technologiczny, ekonomika górnictwa i przepisy dotyczące ochrony środowiska. Dostępność kadmu może zmieniać się z roku na rok w zależności od tych czynników i warunków na rynku światowym.
Chiny, Australia, Kanada, Peru i Stany Zjednoczone były w przeszłości jednymi ze znaczących producentów rud cynku, ołowiu i miedzi, w związku z czym wnoszą również wkład w światową produkcję kadmu. Ponadto w niektórych innych krajach produkcja kadmu jako produktu ubocznego związanego z wydobyciem metali może być mniejsza.
Należy zauważyć, że produkcja kadmu podlega rygorystycznym przepisom ze względu na jego toksyczny charakter i podejmowane są środki w celu zapewnienia bezpiecznego obchodzenia się z nim, jego usuwania i ochrony środowiska.
Przemysłowe zastosowania kadmu
Kadm, pomimo swojego toksycznego charakteru, ze względu na swoje unikalne właściwości znalazł różnorodne zastosowania przemysłowe. Należy jednak zauważyć, że z biegiem czasu wiele z tych zastosowań uległo ograniczeniu lub zastąpiło je rozwiązaniami alternatywnymi ze względu na problemy zdrowotne i środowiskowe związane z kadmem. Oto niektóre historyczne i obecne zastosowania przemysłowe kadmu:
- baterie: Historycznie rzecz biorąc, kadm był szeroko stosowany w akumulatorach niklowo-kadmowych (NiCd). Baterie NiCd były powszechnie stosowane w przenośnych urządzeniach elektronicznych, takich jak aparaty fotograficzne, telefony komórkowe i laptopy, ze względu na ich dużą gęstość energii i możliwość ponownego ładowania. Jednak w ostatnich latach zastosowanie akumulatorów NiCd spadło ze względu na ochronę środowiska i zostały one w dużej mierze zastąpione innymi technologiami akumulatorów, takimi jak akumulatory litowo-jonowe.
- Galwanotechnika: Kadm ma doskonałą odporność na korozję, dzięki czemu nadaje się do zastosowań galwanicznych. Stosowany jest jako powłoka ochronna dla różnych metali, np. stali, w celu zapobiegania korozji i poprawy wyglądu powierzchni. Jednak galwanizacja kadmem jest obecnie mniej powszechna ze względów środowiskowych i zdrowotnych.
- Pigmenty: W przeszłości związki kadmu stosowano jako pigmenty w farbach, powłokach i tworzywach sztucznych w celu uzyskania jasnożółtych, pomarańczowych i czerwonych kolorów. Jednakże zastosowanie pigmentów na bazie kadmu znacznie spadło ze względu na ich toksyczność i zostały one w dużej mierze zastąpione alternatywnymi, nietoksycznymi pigmentami.
- stopy: Kadm można łączyć z innymi metalami w celu poprawy ich właściwości. Na przykład kadm stosuje się jako składnik niektórych stopów o niskiej temperaturze topnienia, takich jak lutowie i stopy topliwe.
- Półprzewodniki: Siarczek kadmu (CdS) to materiał półprzewodnikowy stosowany w niektórych urządzeniach optoelektronicznych, takich jak ogniwa fotowoltaiczne (ogniwa słoneczne), czujniki światła i fotokomórki. Jednak obecnie w tych zastosowaniach częściej stosuje się alternatywne materiały półprzewodnikowe.
- Stabilizatory i dodatki: Związki kadmu stosowano jako stabilizatory i dodatki w tworzywach sztucznych i niektórych procesach przemysłowych. Jednak ich użycie spadło ze względu na obawy dotyczące zdrowia i środowiska.
Należy powtórzyć, że wiele z tych zastosowań podlega coraz większej kontroli ze względu na toksyczny charakter kadmu. W odpowiedzi podjęto wysiłki mające na celu ograniczenie lub wyeliminowanie stosowania kadmu w różnych gałęziach przemysłu i zastąpienie go bezpieczniejszymi alternatywami. Wysiłki te mają na celu ochronę zdrowia ludzkiego, zapobieganie skażeniu środowiska i promowanie zrównoważonych praktyk.
Podsumowanie kluczowych punktów
- Kadm: Kadm to miękki, niebiesko-biały metal o symbolu chemicznym „Cd” i liczbie atomowej 48. Jest metalem przejściowym i występuje stosunkowo rzadko w skorupie ziemskiej.
- Występowanie: Kadm powszechnie występuje jako zanieczyszczenie rud cynku, ołowiu i miedzi, a nie występuje jako minerał pierwotny. Głównym źródłem kadmu jest produkt uboczny ekstrakcji i rafinacji tych metali nieszlachetnych.
- Zastosowania przemysłowe: Kadm był w przeszłości używany w różnych zastosowaniach przemysłowych, w tym w bateriach (baterie niklowo-kadmowe), galwanotechnice i pigmentach do farb. Jednak wiele z tych zastosowań spadło ze względu na obawy dotyczące środowiska i zdrowia.
- Toksyczność: Kadm i jego związki są wysoce toksyczne dla ludzi i innych organizmów żywych. Długotrwałe narażenie na kadm może powodować poważne problemy zdrowotne, szczególnie wpływające na nerki i kości. Właściwe postępowanie z materiałami zawierającymi kadm i jego utylizacja mają kluczowe znaczenie dla zapobiegania jego przedostawaniu się do środowiska.
- Wpływ na środowisko: Niewłaściwe usuwanie odpadów zawierających kadm i emisji przemysłowych może prowadzić do zanieczyszczenia kadmem w glebie, zbiornikach wodnych i łańcuchu pokarmowym, co ma wpływ na ekosystemy i zdrowie ludzkie.
- Regulamin: Wiele krajów wdrożyło rygorystyczne przepisy dotyczące stosowania i usuwania kadmu i produktów zawierających kadm, aby chronić zdrowie ludzkie i środowisko.
- Produkt uboczny: Kadm otrzymuje się głównie jako cenny produkt uboczny podczas ekstrakcji i przetwarzania rud cynku, ołowiu i miedzi.
- Przejdź na alternatywy: Ze względu na toksyczność wiele gałęzi przemysłu poszukuje alternatyw dla produktów na bazie kadmu, na przykład zastępując akumulatory niklowo-kadmowe akumulatorami litowo-jonowymi i stosując nietoksyczne pigmenty w farbach.
- Wydobycie i rafinacja: Rudę kadmu ekstrahuje się zazwyczaj razem z rudami cynku, ołowiu lub miedzi. Proces obejmuje przygotowanie rudy, flotację, zatężanie, prażenie, redukcję, kondensację i rafinację w celu uzyskania kadmu metalicznego o wysokiej czystości.
- Bezpieczeństwo i zrównoważony rozwój: Odpowiedzialne wydobycie, przetwarzanie i obchodzenie się z kadmem są niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa pracowników, ochrony środowiska i zarządzania potencjalnymi zagrożeniami związanymi z kadmem i jego związkami.
Ogólnie rzecz biorąc, zrozumienie właściwości, źródeł, zastosowań i zagrożeń związanych z kadmem ma kluczowe znaczenie dla przyjęcia odpowiedzialnych praktyk i ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska przed jego szkodliwym działaniem.