anortoklaz minerały należy do grup bogatych w sód i potas skaleń grupa wzięła swoją nazwę od greckiego słowa anorthos, które oznacza „nie prosty” – co jest nawiązaniem do jej ukośnego dekoltu. Anortoklaz jest bezbarwny, biały, kremowy, różowy, bladożółty, szary lub zielony. Jego kryształy są pryzmatyczne lub tabelaryczne i często są wielokrotnie bliźniacze. Kryształy anortoklazowe mogą wykazywać dwa zestawy cienkich linii ustawionych względem siebie pod kątem prostym mikroklin, ale linie są znacznie cieńsze. Okazy mogą być również masywne lub ziarniste. Anortoklaz tworzy się w strefach magmowych bogatych w sód. Często występuje z ilmenit, apatyt, augit. Wiele anortoklazów wykazuje a złoto, niebieskawy lub zielonkawy efekt Schillera, co czyni go jednym z kilku skaleni znanych jako Moonstone po cięciu w kaboszonie. Rodzaj skały magmowej sjenit nazywa larwikita ma duże schilleryzowane kryształy anortoklazu i jest wysoko ceniony jako kamień ozdobny. Anortoklaz jest szeroko rozpowszechniony, ale doskonałe przykłady pochodzą z Cripple Creek w Kolorado, USA; Larvik, Norwegia; i Fife w Szkocji.
Imię: Z greckiego oznaczającego skośność i złamanie, opisujące dekolt.
Grupa Mineralna: Skaleń grupa (alkaliczna); pośredni pomiędzy niskim sanidyn i wysoki albit.
Spis treści
Właściwości chemiczne anortoklazu
| Klasyfikacja chemiczna | Minerały krzemianowe |
| Skład chemiczny | (Na,K)AlSi3O8 |
Właściwości fizyczne anortoklazu
| Kolor | Biały, bezbarwny, szaro-różowy |
| Smuga | Biały |
| Połysk | W płaszczyznach dekoltu szklisty do perłowego |
| Łupliwość | Idealny |
| Przeźroczystość | Przejrzyście |
| Twardość Mohsa | 6 – 6½ na Skala Mohsa |
| Środek ciężkości | 2.57 - 2.60 |
| System krystaliczny | Trójklinika |
| Wytrwałość | Kruchy |
| Złamanie | Nierówny |
Właściwości optyczne anortoklazu
| Typ | Anistropowy |
| Kolor / Pleochroizm | Bezbarwny |
| Twinning | Twinning polisyntetyczny tworzy wzór siatki na [100] |
| Znak optyczny | Dwuosiowy (-) |
| Dwójłomności | δ = 0.008 |
| Ulga | niski |
Występowanie
W wysokotemperaturowych wulkanach sodowych i hipabisalnych skały.
Stowarzyszenie
Zwykle w postaci drobnoziarnistego gruntu lub zwietrzałego w postaci luźnych kryształów
Dystrybucja
Raczej obfite na całym świecie. Niektóre lokalizacje dobrze scharakteryzowanego materiału obejmują:
- na wyspach Pantelleria i Ustica, Włochy.
- W Larvik w Norwegii.
- Z Berkum w Nadrenii Północnej-Westfalii w Niemczech.
- Na wyspie Grande Caldeira na Azorach.
- W Ropp w Nigerii.
- Na górze Kenia, Kenia.
- Z Kilimandżaro w Tanzanii. W Chilposan, niedaleko Minchon w Korei Północnej.
- Z Ogaya w prefekturze Toyama i Madarajima w prefekturze Saga w Japonii.
- W Kakanui w Nowej Zelandii.
- Z gór Anakie i góry Franklin,
- Daylesford, Wiktoria, Australia.
- Duże kryształy z góry Erebus na Wyspie Rossa na Antarktydzie.
- At Bor, Kern Co., Kalifornia, USA.
Referencje
- Bonewitz, R. (2012). Skały i minerały. wydanie 2. Londyn: Wydawnictwo DK.
- Handbookofmineralogy.org. (2019). Podręcznik Mineralogia. [online] Dostępne pod adresem: http://www.handbookofmineralogy.org [dostęp: 4 marca 2019 r.].
- Mindat.org. (2019). Anortoklaz: Informacje o minerałach, dane i lokalizacje.. [online] Dostępne pod adresem: https://www.mindat.org
