Diopside jest członkiem piroksen grupa minerałów o wzorze to MgCaSi2O6. Próbki mogą być bezbarwne, ale częściej mają kolor butelkowozielony, brązowawozielony lub jasnozielony. Posiada dwa wyraźne pryzmatyczne cięcia pod kątem 87 i 93°, typowe dla serii piroksenów. Diopsyd występuje w postaci kryształów równych pryzmatom, które zwykle mają prawie kwadratowy przekrój. Kryształy są rzadziej tabelaryczne. Minerał ten może również tworzyć agregaty kolumnowe, arkuszowe, ziarniste lub masywne. Większość diopsydów jest metamorficzna i występuje w przemienionej krzemionce wapienie i dolomity i w kontakcie bogatym w żelazo Skały metamorficzne. Występuje również w perydotyty, kimberlity, I inne skały magmowe. Tworzy kompletną serię roztworów stałych z hedenbergitem (FeCaSi2O6) i augitoraz częściowe roztwory stałe z ortopiroksenem i gołębiem. .

Imię: Od dwóch greckich słów oznaczających podwójność i wygląd, ponieważ strefę pryzmatu można najwyraźniej zorientować na dwa sposoby.

Stowarzyszenie: Kalcyt, forsteryt, chondrodyt, monticelit, clinohumite, scapolit, wollastonit, szczątkowy, vesuvianite, tremolit, kwarc

Kompozycja: Krzemian wapniowo-magnezowy, CaMgSi20 6. CaO = 25.9%, MgO = 18.5%, Si02 = 55.6%. Żelazo może zastąpić magnez we wszystkich proporcjach, a pomiędzy diopsydem i hedenbergitem istnieje szereg izomorficzny, CaFcSi20 6

Funkcje diagnostyczne: Charakteryzuje się formą krystaliczną, jasnym kolorem i niedoskonałym pryzmatycznym rozcięciem pod kątem 87° i 93°.

Polimorfizm i serie: Tworzy dwie serie, z hedenbergitem i johannsenitem

Grupa Mineralna: Grupa piroksenów.

Dane komórki: Grupa przestrzenna: C2=c: a = 9.746 b = 8.899 c = 5.251 ¯ = 105:63 ± Z = 4

Krystalografia: Jednoskośny; pryzmatyczny. W kryształach pryzmatycznych o przekroju kwadratowym lub ośmiobocznym. Również ziarnisty masywny, kolumnowy i blaszkowaty. Często bliźniaczy polisyntetycznie z podstawną pinakoidą {001) płaszczyzną bliźniaczą. Rzadziej bliźniacze na ortopinakoidzie {100}.

Właściwości chemiczne

Klasyfikacja chemiczna Minerał inokrzemianowy
Formuła CaMgSi2O6
Typowe zanieczyszczenia Fe, V, Cr, Mn, Zn, Al, Ti, Na, K

Diopside Właściwości fizyczne

Kolor jasno do ciemnozielonego, niebieskiego, brązowego, bezbarwnego, śnieżnobiałego, szarego, bladofioletowego
Smuga biały
Połysk Szklisty, matowy
Łupliwość Wyraźny/Dobry na {110}
Przeźroczystość Przezroczysty, nieprzezroczysty
Twardość Mohsa 5,5 - 6,5
System krystaliczny Jednoskośny
Wytrwałość Kruchy
Gęstość 3.22 – 3.38 g/cm3 (zmierzone) 3.278 g/cm3 (obliczone)
Złamanie Nieregularny/nierówny, muszlowy
Rozstanie na {100} i prawdopodobnie {010}
Kryształ nawykiem Powszechnie spotykane krótkie, pryzmatyczne kryształy, mogą być ziarniste, kolumnowe, masywne
Temperatura topnienia 1391 ° C

Diopside Właściwości optyczne

Kolor / Pleochroizm Biały do ​​​​jasnozielonego. Brak pleochroizmu. Na cienkim przekroju bezbarwny do jasnozielonego
2V: Zmierzone: od 58° do 63°, obliczone: od 56° do 64°
Wartości RI: nα = 1.663 – 1.699 nβ = 1.671 – 1.705 nγ = 1.693 – 1.728
Twinning Proste i wielokrotne bliźniaki wspólne dla {100} i {001}
Znak optyczny Dwuosiowy (+)
Dwójłomności δ = 0.030
Ulga Wysoki
Dyspersja: słaby do wyraźnego r > v
Wydłużenie równolegle do osi c
Wygaśnięcie nachylony w (010) sekcjach

Występowanie

Diopsyd charakterystycznie występuje jako kontaktowy minerał metamorficzny w krystalicznych wapieniach. W takich depozyty kojarzony jest z tremolitem, skapolitem, idokraza, granat, kula. Występuje również w metamorfozach regionalnych skały. Odmianę dialażu często można znaleźć w gabroch, perydotytach i serpentynach.

Używa obszaru

  • Ceramika na bazie diopzydów i ceramika szklana mają potencjalne zastosowania w różnych dziedzinach technologii.
  • Przezroczyste odmiany diopsydu i kamienie szlachetne
  • Podobnie ceramika na bazie diopsydu i ceramika szklana mają potencjalne zastosowania w dziedzinie biomateriałów w ogniwach paliwowych ze stałym tlenkiem, unieruchomianiu odpadów nuklearnych i materiałach uszczelniających.

Dystrybucja

Wybrane lokalizacje kryształów ne są następujące:

  • w Schwarzenstein w Zillertal i niedaleko Präagraten w Tyrolu w Austrii.
  • Z Ala w Piemoncie i St. Marcel w Val d'Aosta, Włochy.
  • W Otokumpu w Finlandii.
  • W Rosji, na złożu Achmatowsk, niedaleko Zlatoust, na Uralu; duże kryształy w masywie Inagli, 30 km na zachód od Ałdan w Jakucji; oraz wzdłuż rzeki Slyudyanka, w pobliżu jeziora Bajkał na Syberii.
  • W Kanadzie wiele miejscowości; w Ontario, w Bird's Creek, Eganville, Dog's Lake, Littleeld i Burgess; w Quebecu, w Wakeeld, Brompton Lake, niedaleko Magog oraz w kopalni Je®rey, Asbestos.
  • W USAw DeKalb, St. Lawrence Co., Natural Bridge, Je®erson Co., Sing Sing, niedaleko Ossining, Westchester Co., Nowy Jork; oraz w Ducktown, Polk Co., Tennessee.
  • W Ampandrandava i Andranodambo, Taolanaro (Fort Dauphin), Madagaskar.
  • Duże kryształy klejnotów z gór Kunlun, Region Autonomiczny Sinkiang Ujgur, Chiny.
  • Z Tange-Achin, prowincja Kandahar, Afganistan.
  • Znaleziono w pobliżu Jaipur w Radżastanie w Indiach.
  • W Khapalu i Chamachu w Pakistanie.

Referencje

  • Bonewitz, R. (2012). Skały i minerały. wydanie 2. Londyn: Wydawnictwo DK.
  • Dana, JD (1864). Podręcznik mineralogii… Wiley.
  • Handbookofmineralogy.org. (2019). Podręcznik Mineralogia. [online] Dostępne pod adresem: http://www.handbookofmineralogy.org [dostęp: 4 marca 2019 r.].
  • Mindat.org. (2019): Informacje o minerałach, dane i lokalizacje. [online] Dostępne pod adresem: https://www.mindat.org/ [dostęp. 2019].
  • Smith.edu. (2019). Nauki o Ziemi | Kolegium Smitha. [online] Dostępne pod adresem: https://www.smith.edu/academics/geosciences [dostęp: 15 marca 2019 r.].