Siarka

Siarka jest dziesiątym pod względem masy pierwiastkiem we wszechświecie i piątym pod względem masy na Ziemi. To (również siarka orkiszowa) jest pierwiastkiem chemicznym o symbolu S i liczbie atomowej 16. Występuje powszechnie, jest wielowartościowy i niemetaliczny. W normalnych warunkach atomy tworzą cykliczne cząsteczki oktatomowe o wzorze chemicznym S8. Siarka elementarna jest jasnożółtym, krystalicznym ciałem stałym w temperaturze pokojowej. Występuje w postaci siarczków, siarczanów i siarki elementarnej. Jasnożółty lub pomarańczowy kolor tego minerału ułatwia jego identyfikację. Siarka tworzy piramidalne lub tabelaryczne kryształy, inkrustacje, proszkowe powłoki oraz ziarniste lub masywne agregaty. Siarka krystaliczna może wykazywać aż 56 różnych nawyków. Większość siarki tworzy się w fumarolach wulkanicznych, ale może również wynikać z rozkładu siarczków złoża rudy. Masywna forma występująca w grubych pokładach w skały osadowe, szczególnie te związane z kopułami solnymi. Siarka jest słabym przewodnikiem ciepła, co oznacza, że ​​próbki są ciepłe w dotyku.

Imię: pochodzi od łacińskiego słowa sulpur, które zostało zhellenizowane do siarki. Pisownia siarka pojawia się pod koniec okresu klasycznego. (Prawdziwe greckie słowo oznaczające siarkę, θεῖον, jest źródłem międzynarodowego przedrostka chemicznego tio-.)

Stowarzyszenie: Aragonit, Celestyna, Kalcyt, Antymon, Gips, Baryt, Galena, Anglezyt, kwarc, Stibiconit

Członek: Grupa Siarkowa

Morfologia: Odnotowano ponad 50 postaci, najczęściej blokowo-dipiramidalne, także tabelaryczne i klinowe; spotykany również jako powłoki proszkowe, materiał masywny oraz w postaciach reniformowych i stalaktowych.

Parametry komórki: a = 10.468 Å, b = 12.870 Å, c = 24.49 Å

Właściwości chemiczne

Klasyfikacja chemiczna	Tubylec
Skład chemiczny	S
Typowe zanieczyszczenia	Se,Te

Właściwości fizyczne siarki

Kolor	Żółty, siarkowożółty, brązowawy lub zielonkawożółty, pomarańczowy, biały
Smuga	Bezbarwny
Połysk	Żywiczny, tłusty
Łupliwość	Niedoskonały/dość niedoskonały w {001}, {110} i {111}.
Przeźroczystość	Przezroczysty, półprzezroczysty
Twardość Mohsa	1,5 - 2,5
System krystaliczny	Rombowy
Wytrwałość	Kruchy
Gęstość	2.07 g/cm3 (zmierzone) 2.076 g/cm3 (obliczone)
Złamanie	Nieregularny/nierówny, muszlowy
Rozstanie	Rozstanie w dniu {111}

Właściwości optyczne siarki

Typ	anizotropowe
Kolor / Pleochroizm	Statystyki
2V:	Zmierzone: 68°, obliczone: 70°
Wartości RI:	nα = 1.958 nβ = 2.038 nγ = 2.245
Twinning	W dniu {101}{011}{110} rzadko
Znak optyczny	Dwuosiowy (+)
Dwójłomności	δ = 0.287
Ulga	Bardzo wysoki
Dyspersja:	stosunkowo słaby r< v

Występowanie

Siarka jest szeroko rozpowszechniona w przyrodzie. Występuje w wielu minerały i rudy, np. żelazo piryt, galena, cynobrowy, cynk blenda, gips, baryti soli epsom oraz w źródłach mineralnych i innych wodach. Występuje w postaci niepołączonej w niektórych regionach wulkanicznych i w dużych podziemiach depozyty na Sycylii oraz w Teksasie i Luizjanie. Często występuje z węgiel, ropa naftowai gaz ziemny. Występuje w meteorytach, a jego osady mogą znajdować się w pobliżu księżycowego krateru Aristarchus. Uważa się, że charakterystyczne kolory księżyca Jowisza Io wynikają z form stopionej, stałej i gazowej siarki. Jest składnikiem wszystkich żywych komórek. Aminokwasy cysteina, metionina, homocysteina i tauryna zawierają siarkę, podobnie jak niektóre popularne enzymy; jest składnikiem większości białek. Niektóre formy bakterii wykorzystują siarkowodór (H2S) zamiast wody w podstawowym procesie przypominającym fotosyntezę. Jest pobierany przez rośliny z gleby w postaci jonów siarczanowych.

Używa obszaru

• Siarka elementarna stosowana jest głównie jako prekursor innych substancji chemicznych. Około 85% (1989) ulega konwersji do kwasu siarkowego (H2SO4):
• Duże ilości siarczynów wykorzystuje się do wybielania papieru i konserwowania suszonych owoców. Wiele środków powierzchniowo czynnych i detergentów (np. laurylosiarczan sodu) to pochodne siarczanowe.
• Kiedy fotografia oparta na srebrze była powszechna, powszechnie stosowano tiosiarczan sodu i amonu jako „środki utrwalające”. Siarka jest składnikiem prochu strzelniczego („prochu czarnego”).
• Coraz częściej wykorzystuje się go jako składnik nawozów. Najważniejszą formą siarki stosowanej w nawozach jest mineralny siarczan wapnia.
•  Poprawia efektywność wykorzystania innych niezbędnych dla roślin składników pokarmowych, w szczególności azotu i fosforu.
• Związki siarkoorganiczne są stosowane w farmaceutykach, barwnikach i środkach agrochemicznych. Wiele leków zawiera siarkę; wczesnymi przykładami są antybakteryjne sulfonamidy, znane jako leki sulfonamidowe. Jest częścią wielu cząsteczek obrony bakteryjnej.
• Siarka elementarna jest jednym z najstarszych środków grzybobójczych i pestycydów. „Siarka pyląca”, siarka elementarna w postaci sproszkowanej, jest powszechnym środkiem grzybobójczym w przypadku winogron, truskawek, wielu warzyw i kilku innych upraw.
• Dodanie niewielkich ilości gazowego dwutlenku siarki (lub równoważnego dodatku pirosiarczynu potasu) do sfermentowanego wina w celu wytworzenia śladowych ilości kwasu siarkawego (powstającego w wyniku reakcji SO2 z wodą) i jego soli siarczynowych w mieszaninie zostało nazwane „najpotężniejszym narzędziem w produkcji wina” .
• Ona (w szczególności oktasiarka, S8) jest stosowana w farmaceutycznych preparatach do leczenia skóry w leczeniu trądziku i innych schorzeń. Działa jako środek keratolityczny, a także zabija bakterie, grzyby, świerzbowce i inne pasożyty.
• Można go wykorzystać do tworzenia dekoracyjnych wkładów w meblach drewnianych. Po wycięciu wzoru w drewnie wlewa się stopioną siarkę, a następnie zeskrobuje ją tak, aby była wyrównana.

Referencje

• Bonewitz, R. (2012). Skały i minerały. wydanie 2. Londyn: Wydawnictwo DK.
• Handbookofmineralogy.org. (2019). Podręcznik Mineralogia. [online] Dostępne pod adresem: http://www.handbookofmineralogy.org [dostęp: 4 marca 2019 r.].
• Mindat.org. (2019). Orpiment: Informacje o minerałach, dane i lokalizacje.. [online] Dostępne pod adresem: https://www.mindat.org/ [dostęp. 2019].
• Smith.edu. (2019). Nauki o Ziemi | Kolegium Smitha. [online] Dostępne pod adresem: https://www.smith.edu/academics/geosciences [dostęp: 15 marca 2019 r.].