kwarc

Kwarc jest jednym z najbardziej znanych minerały na ziemi. Występuje zasadniczo we wszystkich środowiskach mineralnych i jest kluczowym składnikiem wielu skały. Jest to również najbardziej zróżnicowany ze wszystkich minerałów, występujący we wszystkich odrębnych zwyczajach i zabarwieniach. Kwarc ma więcej nazw zakresów niż jakikolwiek inny minerał.

Jest to najbardziej rozpowszechniony i najczęściej występujący minerał występujący na powierzchni Ziemi. Jest go pełno na całej arenie. W dowolnych temperaturach. Jest w nim mnóstwo ogniowy, metamorficzny, osadowy skały. Charakteryzuje się dużą odpornością zarówno mechaniczną, jak i chemiczną zwietrzenie. Ta trwałość sprawia, że ​​jest to dominujący minerał szczytów górskich i główny składnik piasku nadmorskiego, rzecznego i dzikiej przyrody. Jest wszechobecny, szeroki i trwały. Złoża mineralne są zdeterminowane na pewnym etapie świata.

Imię: Nazwa kwarc jest niemieckim słowem wywodzącym się ze starożytności.

Krystalografia: Kwarcowy romboedryczny; trójkątno-trapezoedryczny. Kwarc sześciokątny; trapezoidalny. Kryształy zwykle pryzmatyczne, z powierzchniami pryzmatów poziomo prążkowanymi. Zakończone zwykle kombinacją dodatnich i ujemnych romboedrów, które często są tak jednakowo rozwinięte, że dają efekt sześciokątnej dwupiramidy. W niektórych kryształach dominuje jeden romboedr lub występuje samodzielnie. Może brakować ścian pryzmatów, a połączenie dwóch romboedrów daje coś, co wydaje się być sześciokątną dwupiramidą z podwójnym zakończeniem (znaną jako kwarcoida). Niektóre kryształy są znacznie zniekształcone, ale rozpoznanie ścian pryzmatów po ich poziomych prążkach pomoże w orientacji kryształu. Ściany trapezowe można czasami obserwować jako małe przecięcia pomiędzy ścianą pryzmatu a ścianą sąsiedniego romboedru po prawej lub lewej stronie, tworząc tak zwane kryształy prawoskrętne lub lewoskrętne. Kryształy są często wydłużone, mają zwężające się i ostro zakończone kształty, dzięki oscylacyjnemu połączeniu ścian różnych romboedrów i pryzmatów. Niektóre kryształy były skręcone i wygięte.

Kryształy często bliźniacze. Bliźniaki są zwykle tak blisko siebie przerośnięte, że można je rozpoznać jedynie po nieregularnym położeniu trapezoidalnych ścian, trawieniu kryształu lub po wykazywanych przez nie zjawiskach piroelektrycznych. Rozmiar kryształów waha się od pojedynczych osobników ważących tonę do drobnokrystalicznych powłok, tworzących „drusowe” powierzchnie. Powszechne również w masywnych formach o dużej różnorodności. Od gruboziarnistych do drobnoziarnistych kryształów, krzemionkowych lub kryptokrystalicznych, co dało początek wielu nazwom odmian. Może tworzyć się w postaci konkrecyjnych mas.

Kompozycja: Si02. Si = 46.7 procent, 0 = 53.3 procent. Zwykle prawie czysty.

Funkcje diagnostyczne: Charakteryzuje się szklistym połyskiem, pękaniem muszlowym i formą krystaliczną. Wyróżnia się kalcyt dzięki swojej dużej twardości. Może być mylony z niektórymi odmianami beryl.

Podobne gatunki: Lechatelieryt, Si02, to topiona krzemionka lub szkło krzemionkowe. Znalezione w fulguryty, rurki stopionego piasku utworzone przez piorun oraz w zagłębieniach niektórych law.

Właściwości fizyczne kwarcu

Klasyfikacja chemiczna	krzemian
Kolor	Kwarc występuje praktycznie w każdym kolorze. Typowe kolory to przezroczysty, biały, szary, fioletowy, żółty, brązowy, czarny, różowy, zielony, czerwony.
Smuga	Bezbarwny (twardszy niż płytka smugowa)
Połysk	Ciała szklistego
Przeźroczystość	Przezroczysty do półprzezroczystego
Łupliwość	Brak – zazwyczaj pęka ze złamaniem muszlowym
Twardość Mohsa	7
Środek ciężkości	2.6 do 2.7
Właściwości diagnostyczne	Pęknięcie muszlowe, szklisty połysk, twardość
Skład chemiczny	SiO2
System krystaliczny	Sześciokątny
Używa	Produkcja szkła, materiał ścierny, piasek odlewniczy, materiał do szczelinowania hydraulicznego, kamienie szlachetne

Właściwości optyczne kwarcu

kwarc Pokrój i struktura kryształów

Kwarc należy do układu kryształów trygonalnych. Idealną formą kryształu jest sześcioboczny pryzmat zakończony na każdym końcu sześciobocznymi piramidami. W naturze kryształy kwarcu są regularnie bliźniacze (z podwójnymi kryształami przesuniętymi w prawo i w lewo), zniekształcone lub tak przerośnięte z sąsiednimi kryształami kwarcu lub innych minerałów, że w najprostszy sposób ukazują część tego kształtu lub w ogóle nie mają widocznych ścian kryształu i wydają się ogromne. Dobrze ukształtowane kryształy zwykle tworzą się w „łożu”, które ma swobodny wytrysk w pustkę; zwykle kryształy są połączone na drugim przystanku z matrycą, a najprostsza piramida końcowa jest prezentem. Jednakże powstają kryształy podwójnie zakończone, w których rozwijają się swobodnie bez przywiązania, jak na przykład wewnątrz gips. Geoda to ten rodzaj stanu rzeczy, w którym pustka ma kształt zbliżony do kuli, wyłożona materacem skierowanym do wewnątrz.

Warunki geologiczne i procesy formacyjne

Kwarc jest jednym z najpowszechniej występujących minerałów w skorupie ziemskiej i można go znaleźć w wielu różnych układach geologicznych.

Jednym z najczęstszych ustawień tworzenia się kwarcu jest skały magmowe, Takie jak granit, gdzie może powstać w wyniku powolnego chłodzenia i krystalizacji magmy. Kwarc można również znaleźć w Skały metamorficzne, Takie jak marmur i łupek, które powstają w wyniku rekrystalizacji wcześniej istniejących skał pod wysokim ciśnieniem i temperaturą.

In skały osadowekwarc często występuje jako główny składnik piaskowców, które powstają w wyniku akumulacji i cementowania ziaren wielkości piasku. Kwarc można również osadzać z roztworów hydrotermalnych, które są gorącymi, bogatymi w minerały płynami, które krążą przez pęknięcia i przestrzenie porów w skałach.

Ponadto kwarc może powstawać w wyniku biomineralizacji, czyli procesu, w którym żywe organizmy wytwarzają minerały. Na przykład wiadomo, że niektóre rodzaje planktonu i okrzemek wytwarzają szkielety i ściany komórkowe z krzemionki, która jest głównym składnikiem kwarcu.

Specyficzne ustawienie geologiczne i proces powstawania mogą wpływać na właściwości fizyczne i chemiczne kwarcu, w tym na jego kolor, przezroczystość, kształt kryształu i zanieczyszczenia.

Występowanie kwarcu

Kwarc występuje jako ważny składnik skał magmowych zawierających nadmiar krzemionki, takich jak granit, ryolit, pegmatyt. Jest wyjątkowo odporny na działanie mechaniczne i chemiczne, dlatego też w wyniku rozkładu zawierających go skał magmowych powstają ziarna kwarcu, które mogą gromadzić się i tworzyć skała osadowa piaskowiec. Występuje także w skałach metamorficznych, takich jak gnejsy i łupki, jest przy tym praktycznie jedynym minerałem kwarcytów. Osadza się często z roztworu i jest najpowszechniejszym minerałem żył i skały płonnej. Formularze jako krzemień zdeponowane z kreda na dnie morskim w postaci guzowatych mas. Roztwory zawierające krzemionkę mogą zastąpić złoża wapień z ziarnistym kwarcem kryptokrystalicznym znanym jako rogowieclub nieciągłe pokłady chertu mogą tworzyć się jednocześnie z wapieniem. W skałach kojarzony jest głównie z skaleń i moskiewski; w żyłach z praktycznie całą gamą minerałów żylnych. Często niesie złoto i staje się ważną rudą tego metalu. Występuje w dużych ilościach w postaci piasku w korytach strumieni i na brzegach morza oraz jako składnik gleb.

Kryształ górski występuje szeroko rozpowszechniony, a niektóre z bardziej znanych miejsc to: Alpy; Minas Geraes, Brazylia; wyspa Madagaskar; Japonia. Najlepsze kryształy kwarcu ze Stanów Zjednoczonych można znaleźć w Hot Springs w Arkansas i Little Falls oraz w Ellenville w stanie Nowy Jork. Ważne zdarzenia ametyst są w górach Ural; Czechosłowacja; Tyrol; Brazylia. Znaleziono w Thunder Bay na północnym brzegu jeziora Superior. W Stanach Zjednoczonych spotykany w hrabstwach Delaware i Chester w Pensylwanii; Black Hills, Dakota Południowa; Wyoming. Kwarc dymny występuje w dużych i drobnych kryształach w Szwajcarii; oraz w Stanach Zjednoczonych w Pikes Peak w Kolorado; Hrabstwo Alexander w Karolinie Północnej; Auburn, Maine.

Obecnie głównym źródłem agatów jest dystrykt w południowej Brazylii i północnym Urugwaju. Większość tych agatów jest wycinana w słynnym Oberstein w Niemczech agat miejscowość. W Stanach Zjednoczonych agat występuje w wielu miejscach, zwłaszcza w Oregonie i Wyoming. Kredowe klify w Dover w Anglii słyną z guzków krzemienia, które z nich wietrzą. Podobne guzki można znaleźć na francuskim wybrzeżu kanału La Manche i na wyspach u wybrzeży Danii. Masywny kwarc, występujący w żyłach lub ze skaleniem w groblach pegmatytowych, jest wydobywany w Connecticut, Nowym Jorku, Maryland i Wisconsin do różnych zastosowań komercyjnych.

Charakterystyka mineralogiczna i badania diagnostyczne

Kwarc to minerał składający się z atomów krzemu i tlenu tworzących ciągłą strukturę czworościanów krzemowo-tlenowych SiO4, przy czym każdy tlen jest dzielony między dwa czworościany, co daje ogólny wzór chemiczny SiO2.

Niektóre z mineralogicznych właściwości kwarcu obejmują jego typowy kolor, który jest zwykle bezbarwny lub biały, ale może być również szary, brązowy, fioletowy, różowy, zielony, czerwony i czarny, w zależności od obecnych zanieczyszczeń. Jego układ kryształów jest trygonalny, co oznacza, że ​​ma potrójną symetrię wokół osi prostopadłej do jego płaszczyzny podstawowej. Jego twardość wynosi 7 w skali Mohsa, co czyni go jednym z najtwardszych minerałów i ma pęknięcie muszlowe.

Niektóre z testów diagnostycznych stosowanych do identyfikacji kwarcu obejmują obserwację jego charakterystycznego pokroju kryształów i wzoru pęknięć, badanie jego twardości i wykonanie testu smugowego, który polega na zarysowaniu minerału na nieszkliwionej płytce porcelanowej w celu sprawdzenia koloru powstałego proszku. Kolejnym badaniem diagnostycznym jest próba kwasowa, podczas której kwarc umieszcza się w kwasie solnym i jeśli zacznie musować, nie jest to kwarc.

Stosunek do innych minerałów i grup minerałów

Kwarc to minerał należący do grupy minerałów krzemianowych, do której zaliczają się także skalenie, miki i zeolity. Jest to jeden z najpowszechniejszych minerałów na Ziemi. Można go znaleźć w różnych środowiskach geologicznych. Kwarc często kojarzony jest z innymi minerałami, takimi jak skaleń, małyi amfibole i można go znaleźć w różnych typach skał, w tym w granicie, gnejs, łupek i piaskowiec.

W niektórych przypadkach kwarc można znaleźć w połączeniu z minerałami charakterystycznymi dla określonych środowisk geologicznych. Na przykład żyły kwarcowe często występują w połączeniu ze złotem i minerałami siarczkowymi w systemach hydrotermalnych, a kwarc można również znaleźć w skałach osadowych, które powstają w środowiskach suchych lub półsuchych, takich jak piaskowiec i czert. W skałach magmowych kwarc można znaleźć w postaci fenokryształów w skałach wulkanicznych lub jako główny składnik skał plutonicznych, takich jak granit i pegmatyt.

Kwarc można również znaleźć w połączeniu z minerałami, takimi jak turmalin, fluoryt, kalcyt, baryt, które powszechnie występują w złoża hydrotermalne. Obecność tych minerałów może dostarczyć ważnych wskazówek na temat warunków powstawania kwarcu i złoża jako całości.

Grubo krystaliczny Odmiany (według koloru)

Ametyst: Ametyst to kształt kwarcu, który przechodzi od błyszczącego do ciemnego lub głupiego szkarłatnego odcienia. Największy na arenie międzynarodowej depozyty ametystów można znaleźć w Brazylii, Meksyku, Urugwaju, Rosji, Francji, Namibii i Maroku. Czasami ametyst i cytryn odkryto, że rozwijają się w identycznym krysztale. Wtedy się to nazywa Ametryn. Ametyst jest kształtowany, gdy tam jest żelazo w miejscu, w którym powstał.

Niebieski kwarc: Kwarc błękitny zawiera wtrącenia włóknistego magnezjo-riebekitu lub krokidolitu.

Kwarc dumortierytowy: Wtrącenia mineralnego dumortierytu w kawałkach kwarcu regularnie powodują jedwabiście wyglądające plamy o niebieskim odcieniu, ponadto spotykane są odcienie o różowym i/lub szarym kolorze. „Kwarc dumortierytowy” (często nazywany „kwarcem błękitnym”) będzie od czasu do czasu prezentował kontrastujące jasne i ciemne strefy cieni w całym materiale. Zainteresowanie pozytywnymi, ładnymi odmianami niebieskiego kwarcu jako przedmiotu kolekcjonerskiego kamień szlachetny w szczególności powstaje w Indiach i na terenie Stanów Zjednoczonych.

cytryn: Cytryn to pasta kwarcowa, której kolor zmienia się z wyblakłego żółtego na brązowy z powodu zanieczyszczeń żelazowych. Naturalne cytryny są rzadkością; Maksymalnie dostępne w handlu cytryny to ametysty poddane obróbce cieplnej lub kwarce dymne. Jednakże ametyst poddany obróbce cieplnej może mieć małe linie wewnątrz kryształu, w przeciwieństwie do mętnego lub zadymionego wyglądu ziołowego cytrynu. W pewnym sensie nie da się odróżnić cytrynu ciętego od żółtego topaz wizualnie, jednak różnią się twardością.

Mleczny kwarc: Kwarc mleczny lub kwarc mleczny to najbardziej niezwykły rodzaj kwarcu krystalicznego. Biały kolor wynika z drobnych wtrąceń cieczy, benzyny, cieczy lub każdego z nich, uwięzionych w pewnym momencie tworzenia się kryształów, co czyni go niewielką wartością w przypadku optycznych i pierwszorzędnych opakowań z kamieniami szlachetnymi.

Kwarc różowy to rodzaj kwarcu, który wykazuje odcień od bladofioletowego do różowo-czerwonego. Kolor jest powszechnie brany pod uwagę ze względu na wskazówkę ilościową tytan, żelazo lub mangan, wewnątrz tkaniny. Niektóre kwarce różowe zawierają mikroskopijne rutyl igły, które tworzą asteryzm w świetle przechodzącym. Niedawne badania dyfrakcji promieni rentgenowskich sugerują, że odcień pochodzi od cienkich mikroskopijnych włókien prawdopodobnie dumortierytu w kwarcu.

Kwarc dymny to szary, półprzezroczysty model kwarcu. Jego czytelność waha się od prawie całkowitej przezroczystości do brązowo-szarego kryształu, który jest prawie nieprzezroczysty. Niektóre mogą być również czarne. Przezroczystość wynika z napromieniania ziół, tworzącego wolny krzem w krysztale.

Prasiolite: Nie należy się nękać Praseolitem. Prasiolit, zwany także wermaryną, jest odgałęzieniem kwarcu, który nie ma doświadczenia w barwieniu. Od 1950 roku prawie cały naturalny prasiolit pochodzi z małej brazylijskiej kopalni, choć można go spotkać także na Dolnym Śląsku w Polsce. Naturalnie występujący prasiolit obserwuje się także w kanadyjskiej lokalizacji Thunder Bay. Jest to minerał niespotykany w przyrodzie; maksymalnie niedoświadczony jest to ametyst objęty ciepłem

Odmiany kryptokrystaliczne

Kryptokrystaliczne odmiany kwarcu można podzielić na dwie ogólne klasy; mianowicie włókniste i ziarniste, których w większości przypadków nie da się rozróżnić bez pomocy mikroskopowej.

Odmiany włókniste

Chalcedon to ogólna nazwa stosowana do odmian włóknistych. Bardziej szczegółowo uważa się ją za brązową, półprzezroczystą odmianę o woskowym połysku, często sutkowatą i o innych imitujących kształtach. Chalcedon osadza się z roztworów wodnych i często występuje jako wyściółka lub wypełnianie ubytków w skałach. Kolor i prążkowanie dają następujące odmiany:

1. Karneol. Chalcedon czerwony.
2. Chryzopraz. Chalcedon w kolorze jabłoniowo-zielonym.
3. Heliotrop or Bloodstone. Zielony chalcedon z małymi czerwonymi plamkami.
4. Agat. Różnobarwna odmiana z naprzemiennymi warstwami chalcedonu i opallub granulowany kwarc kryptokrystaliczny. Różne kolory zwykle tworzą delikatne, cienkie równoległe pasma, które są zwykle zakrzywione, w niektórych okazach koncentryczne (tablica XIV). Większość agatów wykorzystywanych do celów komercyjnych jest barwiona sztucznie. Niektóre agaty mają różne kolory, które nie są ułożone w pasma, ale są nieregularnie rozmieszczone. Mech agat to odmiana, w której różnice w kolorze wynikają z widocznych zanieczyszczeń, często tlenku manganu o wzorach przypominających mech. Drewno, które zostało skamieniałe poprzez zastąpienie go zmętnionym agatem, nazywane jest drewnem krzemionkowym lub agatycznym.
5. Onyks. Podobnie jak agat, jest warstwowym chalcedonem i opalem, z warstwami ułożonymi w równoległych płaszczyznach.

Odmiany granulowane

1. Krzemień. Wyglądem przypomina chalcedon, ale jest matowy, często ciemny w kolorze. Zwykle występuje w postaci guzków kredy i pęka z wyraźnym pęknięciem muszlowym, dając ostre krawędzie. Używany do różnych narzędzi przez wczesnego człowieka.
2. Rogowiec. Zwarta, masywna skała, która pod większością właściwości przypomina krzemień, ale zwykle ma jasną barwę.
3. Jaspis. Ziarnisty kwarc kryptokrystaliczny, zwykle zabarwiony na czerwono z wtrąceń hematytu.
4. Praz. Kolor matowozielony; poza tym podobny do jaspisu i występuje z nim.

Właściwości termiczne i elektryczne

Kwarc to minerał o ważnych właściwościach termicznych i elektrycznych. Niektóre z tych właściwości obejmują:

1. Rozszerzalność cieplna: Kwarc ma niski współczynnik rozszerzalności cieplnej, co oznacza, że ​​nie rozszerza się ani nie kurczy znacząco wraz ze zmianami temperatury. Ta właściwość sprawia, że ​​jest on przydatny w zastosowaniach, w których ważna jest stabilność wymiarowa, na przykład w precyzyjnych instrumentach i urządzeniach optycznych.
2. Przewodność cieplna: Kwarc ma wysoką przewodność cieplną, co oznacza, że ​​może szybko i skutecznie przenosić ciepło. Ta właściwość sprawia, że ​​jest on przydatny w zastosowaniach, w których ciepło musi zostać rozproszone, na przykład w elementach elektronicznych.
3. Przewodność elektryczna: Kwarc jest doskonałym izolatorem elektrycznym, co oznacza, że ​​nie przewodzi dobrze prądu. Jednak pod wpływem wysokich temperatur może stać się przewodzący. Ta właściwość sprawia, że ​​jest on przydatny w zastosowaniach, w których wymagana jest izolacja wysokotemperaturowa, na przykład w okablowaniu elektrycznym i elementach grzejnych.
4. Piezoelektryczność: Kwarc wykazuje piezoelektryczność, co oznacza, że ​​może generować ładunek elektryczny, gdy zostanie poddany naprężeniom mechanicznym lub ciśnieniu. Ta właściwość sprawia, że ​​jest on przydatny w szerokim zakresie zastosowań, w tym w czujnikach ciśnienia, akcelerometrach i filtrach elektronicznych.
5. Właściwości optyczne: Kwarc jest przezroczysty w widzialnej i ultrafioletowej części widma elektromagnetycznego. Wykazuje również dwójłomność, co oznacza, że ​​może podzielić wiązkę światła na dwie spolaryzowane wiązki, które poruszają się z różnymi prędkościami. Ta właściwość czyni go użytecznym w urządzeniach optycznych, takich jak filtry polaryzacyjne, płytki falowe i pryzmaty.

Zastosowania kwarcu

• W wyniku procesów geologicznych sporadycznie osadzały się piaski, które składają się praktycznie w stu procentach z ziaren kwarcu. Złoża te zostały zidentyfikowane i wydobyte jako źródła piasku krzemionkowego o nadmiernej czystości. Piaski te wykorzystywane są w przedsiębiorstwach produkujących szkło. Piasek kwarcowy wykorzystywany jest do produkcji szkła polowego, szkła płaskiego, szkła unikatowego i włókna szklanego.
• Wysoka twardość kwarcu, siedem w skali Mohsa, sprawia, że ​​jest on trudniejszy niż większość innych materiałów naturalnych. Jako taki jest to wspaniała tkanina ścierna. Piaski kwarcowe i drobnoziarnisty piasek krzemionkowy stosuje się do piaskowania, środków czyszczących do szorowania, środków szlifierskich oraz grysu do szlifowania i piłowania.
• Może być bardzo odporny zarówno na związki chemiczne, jak i ciepło. Dlatego często wykorzystuje się go jako piasek odlewniczy. Dzięki temperaturze topnienia lepszej niż maksymalna temperatura metali, można go stosować do form i rdzeni w zwykłych pracach odlewniczych. Cegły ogniotrwałe są często wykonane z piasku kwarcowego ze względu na jego nadmierną odporność na ciepło. Piasek kwarcowy jest również używany jako topnik przy wytopie metali.
• Piasek kwarcowy ma nadmierną odporność na bicie. w ropa naftowa W przemyśle szlamy piaskowe są wtłaczane do szybów naftowych i benzynowych poniżej bardzo nadmiernych ciśnień za pomocą techniki zwanej szczelinowaniem hydraulicznym. To duże naprężenie powoduje pękanie skał zbiornikowych, a piaszczysta zawiesina przedostaje się do pęknięć. Długotrwałe ziarna piasku utrzymują pęknięcia otwarte po uruchomieniu ciśnienia. Otwarte szczeliny ułatwiają przepływ gazu ziemnego do odpowiedniego otworu.
• Piasek kwarcowy stosowany jest jako wypełniacz w produkcji gumy, farb i szpachli. Jako media filtracyjne i granulaty dekarskie stosuje się przesiane i umyte, starannie przesiane ziarna. Piaski kwarcowe wykorzystywane są do trakcji w przemyśle kolejowym i górniczym. Piaski te są również wykorzystywane w rekreacji na publikacjach golfowych, boiskach do siatkówki, boiskach baseballowych, piaskownicach dla dzieci i wybrzeżach morskich.
• Tworzy wspaniały kamień szlachetny. Jest twardy, trwały i zwykle nadaje się do superpolerowania. Popularne rodzaje kwarcu, które są szeroko stosowane jako kamienie szlachetne, obejmują: ametyst, cytryn, kwarc różowy i awenturyn. Agat i jaspis to także rodzaje kwarcu o strukturze mikrokrystalicznej.
• „Kamień krzemionkowy” to termin przemysłowy określający materiały składające się z kwarcyt, nowakulit i różne mikrokrystaliczne obejmują skały. Są one wykorzystywane do wytwarzania przekładni ściernych, środków do gratowania, kamieni szlifierskich, osełek, kamieni olejowych, pilników kamiennych, wykładzin do młynów rurowych i osełek.
• Tripoli to krzemionka krystaliczna o wyjątkowo wysokiej jakości długości ziaren (poniżej dziesięciu mikrometrów). Handlowa tkanina Tripoli to prawie czysta tkanina krzemionkowa, używana do rozprowadzania łagodnych środków ściernych, które obejmują: mydła, pasty do zębów, związki metaliczne, środki do ostrzenia pierścieni i środki polerskie. Można go stosować jako pastę do polerowania podczas formowania kamieni w kubku skalnym. Trypolis jest również stosowany w produktach ciernych do hamulców, wypełniaczach zębów, masach uszczelniających, tworzywach sztucznych, farbach, gumie i materiałach ogniotrwałych.

Występowanie i dystrybucja

Kwarc jest jednym z najpowszechniej występujących minerałów na ziemi i występuje w wielu typach skał, w tym skałach magmowych, metamorficznych i osadowych. Występuje szczególnie powszechnie w skałach skorupy kontynentalnej, takich jak granity i ryolity, oraz w skałach osadowych, takich jak piaskowce i czerty.

Kwarc można również znaleźć w żyłach hydrotermalnych, gdzie gorące płyny przedostają się przez pęknięcia w skałach, osadzając minerały po ochłodzeniu. Może to skutkować powstawaniem dużych żył kwarcowych, które można wydobywać ze względu na zawartość kwarcu o wysokiej czystości.

Oprócz tego, że kwarc występuje w skałach, można go również znaleźć w glebie i osadach w postaci małych cząstek zwanych mułem. Cząstki te mogą być przenoszone przez wiatr lub wodę i mogą gromadzić się w dużych ilościach w niektórych środowiskach, takich jak wydmy i koryta rzek.

Niezwykle powszechne.

• Świetne okazy z wielu miejsc w Alpach Szwajcarii i Austrii.
• W Carrarze w Toskanii we Włoszech.
• Z Bourg d'Oisans, Isµere, Francja. W Mursince na Uralu, w kopalni Dodo, około 100 km na zachód-północny zachód od Saranpaul, w subpolarnych górach Ural i w innych miejscach w Rosji.
• Z Sakangyi, dystrykt Katha, Birma (Birma).
• Duże bliźniaki z prefektury Yamanashi i wielu innych miejsc w Japonii.
• W Tamboholehehibe i gdzie indziej na Madagaskarze.
• Z Brazylii, w dużych ilościach z wielu miejscowości w Rio Grande do Sul, Minas Gerais, Goilas i Bahia.
• W okolicach Artigas w Urugwaju. W Thunder Bay, Lake Superior, Ontario, Kanada.
• W USA od góry Ida po Hot Springs, góry Ouachita, Arkansas; w Middleville, Herkimer Co., Nowy Jork; w Karolinie Północnej, zwłaszcza w hrabstwach Alexander i Lincoln. Z dystryktów Pala i Mesa Grande, San Diego Co., Kalifornia; the El Capitan Góry, Lincoln Co., Nowy Meksyk; obszar Crystal Park, Beaverhead Co. i Little Pipestone Creek, Je®erson Co., Montana; oraz w rejonie Pikes Peak w El Paso Co. w Kolorado. Z Meksyku, w Veracruz i Guerrero.

Referencje

• Bonewitz, R. (2012). Skały i minerały. wydanie 2. Londyn: Wydawnictwo DK.
• Dana, JD (1864). Podręcznik mineralogii… Wiley.
• Podręcznik Mineralogia. [online] Dostępne pod adresem: http://www.handbookofmineralogy.org [dostęp: 4 marca 2019 r.].
• Informacje o minerałach, dane i lokalizacje.. [online] Dostępne pod adresem: https://www.mindat.org/ [Dostęp. 2019].
• Kolegium Smitha. [online] Dostępne pod adresem: https://www.smith.edu/academics/geosciences [dostęp: 15 marca 2019 r.].