Ruda kadmu (Cd).

Kadm to pierwiastek chemiczny o symbolu „Cd” i liczbie atomowej 48. Jest to miękki, niebiesko-biały metal należący do grupy metali przejściowych w układzie okresowym. Odkryty w 1817 roku przez niemieckiego chemika Friedricha Stromeyera kadm, pomimo znanej toksyczności, znalazł od tego czasu różne zastosowania przemysłowe.

W czystej postaci kadm występuje stosunkowo rzadko w skorupie ziemskiej i występuje w niskich stężeniach. Jednakże często występuje jako drugorzędny składnik cynku, prowadzić, miedź rudy, z których jest wydobywany jako produkt uboczny w procesie rafinacji. Ze względu na zdolność do tworzenia stopów z innymi metalami i odporność na korozję, kadm był od dawna stosowany w różnych gałęziach przemysłu.

Jednym ze znaczących historycznych zastosowań kadmu był dodatek do pigmentów, szczególnie do tworzenia jasnożółtych, pomarańczowych i czerwonych kolorów w farbach i ceramice. Jednak ze względu na wysoką toksyczność i potencjalne ryzyko dla zdrowia, w ostatnim czasie jego zastosowanie w tym zakresie znacznie spadło.

We współczesnym przemyśle kadm wykorzystuje się głównie do produkcji akumulatorów niklowo-kadmowych (NiCd). Baterie te były szeroko stosowane w przenośnej elektronice i innych zastosowaniach ze względu na ich wysoką gęstość energii i długą żywotność. Jednakże w odpowiedzi na obawy związane z ochroną środowiska i niebezpieczny charakter kadmu, coraz powszechniejsze stają się inne technologie akumulatorów, takie jak akumulatory litowo-jonowe.

Oprócz akumulatorów kadm ma zastosowanie w galwanizacji, gdzie służy do tworzenia powłoki ochronnej na różnych metalach. Jest również stosowany w niektórych typach półprzewodników i ogniwach fotowoltaicznych do konwersji energii słonecznej.

Jednym z najważniejszych aspektów kadmu jest jego toksyczność. Kadm i jego związki są wysoce toksyczne dla ludzi i wielu innych żywych organizmów. Długotrwałe narażenie na kadm może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, szczególnie dotyczących nerek i kości. Wdychanie oparów kadmu lub spożycie skażonej kadmem żywności lub wody to częste drogi narażenia ludzi.

Ze względu na niebezpieczny charakter tego kadmu wiele krajów wdrożyło rygorystyczne przepisy dotyczące stosowania i usuwania kadmu i produktów zawierających kadm w celu ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska.

Podsumowując, kadm jest unikalnym pierwiastkiem posiadającym zarówno korzystne właściwości przemysłowe, jak i znaczne ryzyko dla zdrowia i środowiska. Zrozumienie jego właściwości, źródeł i potencjalnego wpływu jest niezbędne dla zapewnienia odpowiedzialnego użytkowania i obchodzenia się z nim w celu ochrony zdrowia ludzkiego i ochrony środowiska.

Właściwości chemiczne kadmu

Kadm (Cd) jest metalem przejściowym o kilku różnych właściwościach chemicznych. Oto kilka kluczowych właściwości kadmu z chemicznego punktu widzenia:

1. Liczba atomowa i masa: Kadm ma liczbę atomową 48 i masę atomową około 112.41 g/mol.
2. Elektroniczna Konfiguracja: Konfiguracja elektronowa kadmu to [Kr] 4d^10 5s^2, co oznacza, że ​​ma on dwa elektrony na swojej najbardziej zewnętrznej powłoce.
3. Elektrony walencyjne: Kadm ma dwa elektrony walencyjne na swojej najbardziej zewnętrznej powłoce, znajdującej się na orbicie 5s.
4. Stany utleniania: Najpopularniejszym stopniem utlenienia kadmu jest +2, podczas którego traci on swoje dwa elektrony walencyjne, tworząc jony Cd^2+. Kadm może również występować na innych stopniach utlenienia, takich jak +1 i +3, ale są one mniej powszechne.
5. reaktywność: Kadm jest metalem stosunkowo reaktywnym, ale nie jest tak reaktywny jak metale alkaliczne lub niektóre inne metale przejściowe. Łatwo tworzy związki z innymi pierwiastkami.
6. Odporność na korozję: Jedną z godnych uwagi właściwości kadmu jest jego doskonała odporność na korozję. Ta właściwość czyni go cennym w różnych zastosowaniach przemysłowych, szczególnie do powlekania metali w celu ochrony ich przed korozją.
7. Tworzenie kompleksów: Kadm może tworzyć stabilne kompleksy z różnymi ligandami ze względu na jego zdolność do oddawania dwóch elektronów walencyjnych. Kompleksy te mają zastosowanie w chemii analitycznej i procesach przemysłowych.
8. Reakcja z tlenem: Kadm łatwo reaguje z tlenem z powietrza, tworząc na swojej powierzchni cienką warstwę tlenku. Ta warstwa tlenku zapewnia pewną ochronę przed dalszą korozją.
9. Rozpuszczalność: Niektóre związki kadmu, zwłaszcza sole, są rozpuszczalne w wodzie. Rozpuszczalność zależy od konkretnego związku i warunków.
10. Toksyczność: Kadm i jego związki są wysoce toksyczne dla ludzi i innych organizmów żywych. Toksyczność przypisuje się przede wszystkim zdolności do zakłócania różnych procesów biologicznych i tendencji do gromadzenia się w organizmie w miarę upływu czasu.

Ze względu na jego toksyczność stosowanie i narażenie na kadm podlegają ścisłym regulacjom w celu ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska. Branże zajmujące się kadmem lub materiałami zawierającymi kadm muszą przestrzegać ścisłych wytycznych bezpieczeństwa, aby zminimalizować ryzyko narażenia na ten niebezpieczny metal.

Występowanie i źródła kadmu

Kadm występuje stosunkowo rzadko w skorupie ziemskiej i występuje w niskich stężeniach. Nie występuje jako metal rodzimy, ale powszechnie występuje jako drugorzędny składnik różnych minerały i rudy. Oto główne występowanie i źródła kadmu:

1. Rudy cynku, ołowiu i miedzi: Głównym źródłem kadmu jest produkt uboczny podczas ekstrakcji i rafinacji rud cynku, ołowiu i miedzi. Kadm często występuje w tych rudach w postaci zanieczyszczeń. Podczas ekstrakcji tych metali ekstrahuje się i oddziela także kadm.
2. Sfaleryt (mieszanka cynku): Najważniejszym mineralnym źródłem kadmu jest sfaleryt, minerał będący siarczkiem cynku (ZnS). Sfaleryt może zawierać różne ilości kadmu jako zanieczyszczenia, a podczas ekstrakcji cynku ze sfalerytu otrzymuje się również kadm.
3. Greenokit: Greenokit to rzadki minerał będący bezpośrednim źródłem kadmu. Jest to minerał siarczku kadmu (CdS) i powstaje jako minerał wtórny w niektórych obszarach hydrotermalnych. złoża rudy.
4. Minerały zawierające kadm: Kadm można również znaleźć w śladowych ilościach w innych minerałach, w tym wurcycie (inny siarczek cynku), a także w niektórych minerałach fosforanowych i rudach żelaza, niklu i kobaltu.
5. Nawozy fosforowe: W niektórych przypadkach kadm może występować w nawozach fosforowych. Obecność kadmu w nawozach może prowadzić do jego akumulacji w glebie, co może mieć negatywny wpływ na uprawy i żywność.
6. Emisje przemysłowe: Kadm jest uwalniany do środowiska w wyniku procesów przemysłowych, takich jak wydobycie, wytapianie i spalanie paliw kopalnych. Działania te mogą powodować uwalnianie pyłów i oparów zawierających kadm, co może prowadzić do potencjalnego skażenia środowiska.
7. Odpady i składowiska: Niewłaściwa utylizacja produktów zawierających kadm, takich jak baterie i odpady elektroniczne, może przyczynić się do zanieczyszczenia kadmem w glebie i zbiornikach wodnych.
8. Naturalny Zwietrzenie: Kadm może być również uwalniany do środowiska w wyniku naturalnych procesów, w tym wietrzenia skały i minerały zawierające kadm.

Po uwolnieniu do środowiska kadm może utrzymywać się przez długi czas i może być transportowany przez powietrze i wodę. Może zanieczyścić glebę, zbiorniki wodne i łańcuch pokarmowy, stwarzając poważne ryzyko dla zdrowia ludzkiego i ekosystemu. Ze względu na jego toksyczny charakter zarządzanie i kontrola źródeł kadmu oraz jego bezpieczne usuwanie mają kluczowe znaczenie dla zapobiegania niekorzystnemu wpływowi zarówno na zdrowie ludzkie, jak i na środowisko.

Minerały kadmowe

Kadm powszechnie występuje jako zanieczyszczenie różnych minerałów, a nie jako sam minerał pierwotny. Najważniejsze minerały kadmu są zwykle kojarzone z rudami cynku, ołowiu i miedzi. Oto niektóre z głównych minerałów kadmu:

1. Sfaleryt (mieszanka cynku) – Wzór chemiczny: (Zn,Fe)S sfaleryt jest najważniejszym mineralnym źródłem kadmu. Jest to minerał siarczku cynku i zwykle zawiera niewielkie ilości kadmu jako zanieczyszczenia. Podczas ekstrakcji cynku ze sfalerytu w procesie rafinacji, jako produkt uboczny otrzymuje się także kadm.
2. Greenokit – Wzór chemiczny: CdS Greenockite to rzadki minerał i jedyne bezpośrednie mineralne źródło kadmu. Jest to minerał siarczku kadmu, występujący jako minerał wtórny w niektórych rudach hydrotermalnych depozyty. Ze względu na jasnożółty kolor greenockit jest czasami używany jako pomniejsza ruda kadmu i jako minerał kolekcjonerski.
3. Wurcyt – Wzór chemiczny: (Zn,Fe)S Wurcyt to kolejny minerał siarczku cynku, który może zawierać kadm jako zanieczyszczenie, podobnie jak sfaleryt. Jest mniej powszechny niż sfaleryt, ale nadal może być źródłem kadmu podczas ekstrakcji cynku.
4. Hawleyit – Wzór chemiczny: CdS Hawleyite to rzadki minerał siarczku kadmu, który może tworzyć się jako minerał wtórny w niskotemperaturowych środowiskach hydrotermalnych. Zwykle występuje w połączeniu z innymi minerałami kadmu i rudami cynku.
5. Cadmite – Wzór chemiczny: CdCO3 Kadmit jest minerałem węglanu kadmu, ale występuje stosunkowo rzadko. Można go znaleźć jako minerał wtórny w strefach utleniania niektórych złóż rud bogatych w kadm.
6. Monteponit – Wzór chemiczny: CdO Monteponit jest rzadkim minerałem będącym tlenkiem kadmu, a jego występowanie jest ściśle powiązane z innymi minerałami kadmu i rudami cynku.

Należy zauważyć, że minerały kadmu nie są zazwyczaj wydobywane specjalnie ze względu na zawartość kadmu. Zamiast tego kadm uzyskuje się głównie jako produkt uboczny podczas ekstrakcji i rafinacji rud cynku, ołowiu i miedzi. Stężenie kadmu w tych minerałach może się różnić, a konkretny minerał zawierający kadm zależy od warunków geologicznych złoża rudy.

Górnictwo i wydobycie rudy kadmu

Wydobywanie i ekstrakcja rudy kadmu obejmuje kilka etapów i procesów mających na celu otrzymanie kadmu jako cennego produktu ubocznego. Głównym źródłem kadmu jest zanieczyszczenie rud cynku, ołowiu i miedzi. Oto przegląd typowego procesu wydobycia i ekstrakcji kadmu:

1. Eksploracja i wybór lokalizacji: Pierwszym krokiem jest identyfikacja potencjalnych złóż rudy, które mogą zawierać kadm. Geolodzy i przedsiębiorstwa wydobywcze stosują różne techniki poszukiwawcze, takie jak badania geofizyczne, wiercenia i kartowanie geologiczne, w celu oceny obecności i zasięgu minerałów zawierających kadm w złożach rud.
2. Rozwój kopalni: Po zidentyfikowaniu odpowiedniego złoża rudy miejsce przechodzi przez fazę rozwoju kopalni. Wiąże się to z budową dróg dojazdowych, rozbudową podziemnych tuneli lub kopalń odkrywkowych oraz tworzeniem infrastruktury do prowadzenia działalności wydobywczej.
3. Wydobywanie rudy: Rudę kadmu ekstrahuje się zazwyczaj razem z rudami cynku, ołowiu lub miedzi. W zależności od konkretnego złoża rudy można zastosować różne metody wydobycia, takie jak wydobycie podziemne w przypadku głębokich złóż rudy lub wydobycie odkrywkowe w przypadku płytkich złóż rudy.
4. Kruszenie i mielenie rudy: Wydobyta ruda jest następnie kruszona i mielona na drobny proszek w celu zwiększenia jej powierzchni do późniejszego przetwarzania. Etap ten pozwala na efektywne uwolnienie cennych minerałów, w tym kadmu.
5. Flotacja: Rozdrobniona i zmielona ruda poddawana jest procesowi zwanemu flotacją. W tym procesie do zawiesiny rudy dodaje się chemikalia i odczynniki, aby stworzyć warunki, w których cenne minerały (takie jak siarczki cynku, ołowiu i miedzi) są selektywnie oddzielane od innych niecennych minerałów.
6. Stężenie: W procesie flotacji powstaje koncentrat zawierający różne metale, w tym kadm. Koncentrat poddawany jest dalszej obróbce w celu zwiększenia zawartości kadmu i usunięcia zanieczyszczeń.
7. Prażenie: Koncentrat można poddać prażeniu – procesowi wysokotemperaturowemu, podczas którego jest podgrzewany w obecności powietrza lub tlenu. Prażenie przekształca minerały siarczku kadmu (takie jak greenokit) w tlenek kadmu (CdO).
8. Redukcja i wytapianie: Prażony koncentrat miesza się z węglem i ogrzewa w piecu w celu redukcji tlenku kadmu do kadmu metalicznego. Kadm odparowuje, a następnie skrapla się, tworząc kadm metaliczny.
9. Rafinacja: Otrzymany kadm metaliczny można poddać dalszej rafinacji w celu usunięcia wszelkich pozostałych zanieczyszczeń i zapewnienia jego czystości.
10. Odzyskiwanie produktów ubocznych: Podstawowym celem wydobycia rudy kadmu jest uzyskanie innych cennych metali, takich jak cynk, ołów czy miedź. Kadm jest uważany za cenny produkt uboczny tego procesu, a jego ekstrakcja jest opłacalna ze względu na zastosowania przemysłowe.
11. Względy środowiskowe: W całym procesie wydobycia i wydobycia podejmowane są środki mające na celu złagodzenie wpływu na środowisko, takiego jak zanieczyszczenie pyłem i wodą. Odpowiedzialne praktyki wydobywcze obejmują rekultywację i rekultywację terenu kopalni w celu zminimalizowania długoterminowego wpływu na środowisko.

Ze względu na toksyczny charakter kadmu i jego potencjalny wpływ na zdrowie ludzkie i środowisko, podczas całego procesu wydobycia i wydobycia należy przestrzegać odpowiednich protokołów i przepisów bezpieczeństwa, aby chronić pracowników i otaczający ekosystem.

Przetwarzanie i rafinacja rudy kadmu

Przetwarzanie i rafinacja rudy kadmu obejmuje kilka etapów ekstrakcji kadmu w czystej postaci. Jak wspomniano wcześniej, kadm jest zwykle otrzymywany jako produkt uboczny podczas ekstrakcji rud cynku, ołowiu lub miedzi. Oto przegląd typowego procesu przetwarzania i rafinacji kadmu:

1. Przygotowanie rudy: Rudę kadmu najpierw kruszy się i miele na drobny proszek, aby zwiększyć jej powierzchnię do późniejszego przetwarzania. Etap ten pozwala na efektywne uwolnienie cennych minerałów, w tym kadmu.
2. Flotacja: Rozdrobniona i zmielona ruda poddawana jest procesowi zwanemu flotacją. W tym procesie do zawiesiny rudy dodaje się chemikalia i odczynniki, aby stworzyć warunki, w których cenne minerały (takie jak siarczki cynku, ołowiu i miedzi) są selektywnie oddzielane od innych niecennych minerałów.
3. Stężenie: W procesie flotacji powstaje koncentrat zawierający różne metale, w tym kadm. Koncentrat poddawany jest dalszej obróbce w celu zwiększenia zawartości kadmu i usunięcia zanieczyszczeń.
4. Prażenie: Koncentrat można poddać prażeniu – procesowi wysokotemperaturowemu, podczas którego jest podgrzewany w obecności powietrza lub tlenu. Prażenie przekształca minerały siarczku kadmu (takie jak greenokit) w tlenek kadmu (CdO).
5. Redukcja: Prażony koncentrat zawierający tlenek kadmu miesza się z węglem (zwykle w postaci koksu) i ogrzewa w piecu. Węgiel działa jako środek redukujący, reagując z tlenkiem kadmu, tworząc pary metalicznego kadmu.
6. Kondensacja i zbieranie: Opary kadmu powstające podczas procesu redukcji są następnie schładzane i skraplane do postaci stałej. Ten skondensowany kadm jest zbierany i dalej przetwarzany.
7. Rafinacja: Otrzymany kadm metaliczny można poddać dalszej rafinacji w celu usunięcia wszelkich pozostałych zanieczyszczeń i zapewnienia jego czystości. Można zastosować kilka technik rafinacji, takich jak:
   • Rafinacja elektrolityczna: W celu dalszego oczyszczenia kadmu metalicznego stosuje się elektrolizę. Kadm rozpuszcza się w odpowiednim elektrolicie, a przez roztwór przepuszcza się prąd elektryczny, powodując migrację jonów kadmu do katody i osadzanie czystego kadmu.
   • Rafinacja Strefy: Rafinacja strefowa to kolejna metoda rafinacji kadmu. W tej technice podgrzewana strefa przemieszcza się przez kadm, powodując migrację zanieczyszczeń w kierunku końca próbki, gdzie są one usuwane, pozostawiając oczyszczoną próbkę kadmu.
8. Produkt finalny: Końcowym efektem przetwarzania i rafinacji rudy kadmu jest kadm metaliczny o wysokiej czystości, gotowy do użycia w różnych zastosowaniach przemysłowych.

Przez cały proces przetwarzania i rafinacji należy przestrzegać rygorystycznych protokołów bezpieczeństwa i przepisów środowiskowych, aby zapewnić bezpieczeństwo pracowników, chronić środowisko i zarządzać potencjalnymi zagrożeniami związanymi z kadmem i jego związkami.

Rezerwy i produkcja rudy kadmun

Kadm nie jest zwykle wydobywany jako metal pierwotny, ale jest otrzymywany jako produkt uboczny podczas ekstrakcji i przetwarzania rud cynku, ołowiu i miedzi. W rezultacie zasoby rud kadmu są często łączone z zasobami tych metali nieszlachetnych.

Na zasoby i produkcję rudy kadmu wpływają różne czynniki, w tym popyt na cynk, ołów i miedź, postęp technologiczny, ekonomika górnictwa i przepisy dotyczące ochrony środowiska. Dostępność kadmu może zmieniać się z roku na rok w zależności od tych czynników i warunków na rynku światowym.

Chiny, Australia, Kanada, Peru i Stany Zjednoczone były w przeszłości jednymi ze znaczących producentów rud cynku, ołowiu i miedzi, w związku z czym wnoszą również wkład w światową produkcję kadmu. Ponadto w niektórych innych krajach produkcja kadmu jako produktu ubocznego związanego z wydobyciem metali może być mniejsza.

Należy zauważyć, że produkcja kadmu podlega rygorystycznym przepisom ze względu na jego toksyczny charakter i podejmowane są środki w celu zapewnienia bezpiecznego obchodzenia się z nim, jego usuwania i ochrony środowiska.

Przemysłowe zastosowania kadmu

Kadm, pomimo swojego toksycznego charakteru, ze względu na swoje unikalne właściwości znalazł różnorodne zastosowania przemysłowe. Należy jednak zauważyć, że z biegiem czasu wiele z tych zastosowań uległo ograniczeniu lub zastąpiło je rozwiązaniami alternatywnymi ze względu na problemy zdrowotne i środowiskowe związane z kadmem. Oto niektóre historyczne i obecne zastosowania przemysłowe kadmu:

1. baterie: Historycznie rzecz biorąc, kadm był szeroko stosowany w akumulatorach niklowo-kadmowych (NiCd). Baterie NiCd były powszechnie stosowane w przenośnych urządzeniach elektronicznych, takich jak aparaty fotograficzne, telefony komórkowe i laptopy, ze względu na ich dużą gęstość energii i możliwość ponownego ładowania. Jednak w ostatnich latach zastosowanie akumulatorów NiCd spadło ze względu na ochronę środowiska i zostały one w dużej mierze zastąpione innymi technologiami akumulatorów, takimi jak akumulatory litowo-jonowe.
2. Galwanotechnika: Kadm ma doskonałą odporność na korozję, dzięki czemu nadaje się do zastosowań galwanicznych. Stosowany jest jako powłoka ochronna dla różnych metali, np. stali, w celu zapobiegania korozji i poprawy wyglądu powierzchni. Jednak galwanizacja kadmem jest obecnie mniej powszechna ze względów środowiskowych i zdrowotnych.
3. Pigmenty: W przeszłości związki kadmu stosowano jako pigmenty w farbach, powłokach i tworzywach sztucznych w celu uzyskania jasnożółtych, pomarańczowych i czerwonych kolorów. Jednakże zastosowanie pigmentów na bazie kadmu znacznie spadło ze względu na ich toksyczność i zostały one w dużej mierze zastąpione alternatywnymi, nietoksycznymi pigmentami.
4. stopy: Kadm można łączyć z innymi metalami w celu poprawy ich właściwości. Na przykład kadm stosuje się jako składnik niektórych stopów o niskiej temperaturze topnienia, takich jak lutowie i stopy topliwe.
5. Półprzewodniki: Siarczek kadmu (CdS) to materiał półprzewodnikowy stosowany w niektórych urządzeniach optoelektronicznych, takich jak ogniwa fotowoltaiczne (ogniwa słoneczne), czujniki światła i fotokomórki. Jednak obecnie w tych zastosowaniach częściej stosuje się alternatywne materiały półprzewodnikowe.
6. Stabilizatory i dodatki: Związki kadmu stosowano jako stabilizatory i dodatki w tworzywach sztucznych i niektórych procesach przemysłowych. Jednak ich użycie spadło ze względu na obawy dotyczące zdrowia i środowiska.

Należy powtórzyć, że wiele z tych zastosowań podlega coraz większej kontroli ze względu na toksyczny charakter kadmu. W odpowiedzi podjęto wysiłki mające na celu ograniczenie lub wyeliminowanie stosowania kadmu w różnych gałęziach przemysłu i zastąpienie go bezpieczniejszymi alternatywami. Wysiłki te mają na celu ochronę zdrowia ludzkiego, zapobieganie skażeniu środowiska i promowanie zrównoważonych praktyk.

Podsumowanie kluczowych punktów

1. Kadm: Kadm to miękki, niebiesko-biały metal o symbolu chemicznym „Cd” i liczbie atomowej 48. Jest metalem przejściowym i występuje stosunkowo rzadko w skorupie ziemskiej.
2. Występowanie: Kadm powszechnie występuje jako zanieczyszczenie rud cynku, ołowiu i miedzi, a nie występuje jako minerał pierwotny. Głównym źródłem kadmu jest produkt uboczny ekstrakcji i rafinacji tych metali nieszlachetnych.
3. Zastosowania przemysłowe: Kadm był w przeszłości używany w różnych zastosowaniach przemysłowych, w tym w bateriach (baterie niklowo-kadmowe), galwanotechnice i pigmentach do farb. Jednak wiele z tych zastosowań spadło ze względu na obawy dotyczące środowiska i zdrowia.
4. Toksyczność: Kadm i jego związki są wysoce toksyczne dla ludzi i innych organizmów żywych. Długotrwałe narażenie na kadm może powodować poważne problemy zdrowotne, szczególnie wpływające na nerki i kości. Właściwe postępowanie z materiałami zawierającymi kadm i jego utylizacja mają kluczowe znaczenie dla zapobiegania jego przedostawaniu się do środowiska.
5. Wpływ na środowisko: Niewłaściwe usuwanie odpadów zawierających kadm i emisji przemysłowych może prowadzić do zanieczyszczenia kadmem w glebie, zbiornikach wodnych i łańcuchu pokarmowym, co ma wpływ na ekosystemy i zdrowie ludzkie.
6. Regulamin: Wiele krajów wdrożyło rygorystyczne przepisy dotyczące stosowania i usuwania kadmu i produktów zawierających kadm, aby chronić zdrowie ludzkie i środowisko.
7. Produkt uboczny: Kadm otrzymuje się głównie jako cenny produkt uboczny podczas ekstrakcji i przetwarzania rud cynku, ołowiu i miedzi.
8. Przejdź na alternatywy: Ze względu na toksyczność wiele gałęzi przemysłu poszukuje alternatyw dla produktów na bazie kadmu, na przykład zastępując akumulatory niklowo-kadmowe akumulatorami litowo-jonowymi i stosując nietoksyczne pigmenty w farbach.
9. Wydobycie i rafinacja: Rudę kadmu ekstrahuje się zazwyczaj razem z rudami cynku, ołowiu lub miedzi. Proces obejmuje przygotowanie rudy, flotację, zatężanie, prażenie, redukcję, kondensację i rafinację w celu uzyskania kadmu metalicznego o wysokiej czystości.
10. Bezpieczeństwo i zrównoważony rozwój: Odpowiedzialne wydobycie, przetwarzanie i obchodzenie się z kadmem są niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa pracowników, ochrony środowiska i zarządzania potencjalnymi zagrożeniami związanymi z kadmem i jego związkami.

Ogólnie rzecz biorąc, zrozumienie właściwości, źródeł, zastosowań i zagrożeń związanych z kadmem ma kluczowe znaczenie dla przyjęcia odpowiedzialnych praktyk i ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska przed jego szkodliwym działaniem.