Usterka San Andreas to główny uskok geologiczny zlokalizowany w Kalifornii w USA. Jest to uskok transformacyjny, co oznacza, że jest to granica pomiędzy dwiema płytami tektonicznymi, które przesuwają się poziomo względem siebie. Uskok San Andreas rozciąga się na długości około 800 kilometrów przez Kalifornię, od Morza Salton na południu po Przylądek Mendocino na północy.
Uskok San Andreas jest powiązany z granicą między płytą Pacyfiku a płytą północnoamerykańską. Płyta Pacyfiku przesuwa się na północny zachód w stosunku do płyty północnoamerykańskiej, a obie płyty przesuwają się obok siebie poziomo. Ten ruch wzdłuż uskoku może powodować trzęsienia ziemi, ponieważ płyty blokują się, a następnie nagle ślizgają się obok siebie, uwalniając zmagazynowaną energię w postaci fal sejsmicznych.
Usterka San Andreas znana jest z długiej historii aktywności sejsmicznej i była odpowiedzialna za niektóre z najważniejszych trzęsień ziemi w historii Kalifornii, w tym trzęsienie ziemi w San Francisco w 1906 roku. Jest ściśle monitorowany przez sejsmologów i geologów ze względu na potencjał przyszłych trzęsień ziemi wzdłuż uskoku. Usterka San Andreas służy również jako ważne naturalne laboratorium do badania mechaniki uskoków, procesów trzęsień ziemi i interakcji płyt tektonicznych.
.
