Antymon

Antymon był wcześniej znany jako metal, ale rok 1748 zdefiniowano jako pierwiastek. Zwykle występuje w postaci masywnej, liściastej lub ziarnistej i ma łuszczącą się konsystencję, która sprawia, że ​​jest błyszcząca, srebrzysta, niebieskawobiała i krucha. Występuje w rzadkiej, zwykle masywnej formie liściastej lub ziarnistej. Prawie jej czas zawiera niewiele arsen i występuje w naczyniach z srebro, arszenik i inne minerały. Stopy antymonu są niezwykle nowoczesne. Niewielkie ilości żółci, innych metali, stopów płytek akumulatorowych, pocisków i kabli zastosowanych w powłoce nadaje wytrzymałość i twardość. Jest to połączone z cyna i prowadzić, anteny, metale babbitt stosowane w przedziałach łóżek maszyn, zwane stopami zapobiegającymi tarciu. Jak bizmut antymon nieznacznie rozszerza się podczas zestalania i czyni go okrągłym metalem stopowym do szczegółowych odlewów.

Imię: Nazwa pochodzi od łacińskiego antymonu; prawdopodobnie pochodzenia arabskiego; symbol chemiczny od łacińskiego stibium, mark.

Grupa Mineralna: Grupa arsenu.

Stowarzyszenie: Srebro, antymon, allemontyt, sfalerytu, piryt, galena, kwarc.

Właściwości chemiczne antymonu

Klasyfikacja chemiczna	Tubylec
Skład chemiczny	Sb

Właściwości fizyczne antymonu

Kolor	Cyna-biały
Smuga	Szary
Połysk	Metaliczny
Łupliwość	Idealny Idealny i łatwy na {0001}, wyraźny na {1011}, niedoskonały na {1014} i niewyraźny na {1120}.
Przeźroczystość	Nieprzezroczysty
Twardość Mohsa	3 – 3,5 w skali Mohsa
System krystaliczny	Trygonalny, sześciokątny
Wytrwałość	Kruchy
Złamanie	Nieregularne/nierówne
Gęstość	6.61 – 6.71 g/cm3 (zmierzone) 6.697 g/cm3 (obliczone)

Właściwości optyczne antymonu

Rodzaj Nieruchomości	anizotropowe
Kolor / Pleochroizm	Słaby
Twinning	Na {0114}, powszechnie tworzące złożone grupy, czwórki, szóstki; także bliźnięta polisyntetyczne.

Występowanie antymonu

Występuje w żyłach hydrotermalnych Sb – Ag.

Zastosowania i fakty antymonu

• BC Artykuły wykonane przed antymonem do 3000 lat.
• Pierwszy opublikowany raport na temat izolowania antymonu został sporządzony w 1540 roku przez Vannoccio Biringuccio.
• Okresowy symbol antymonu pochodzi od Jonsa Jakoba Berzeliusa, który używa skrótu stibium.
• Antymon jest stabilny w normalnych temperaturach, ale reaguje z tlenem po podgrzaniu.
• Znane są cztery alotropy antymonu.
• Jeden z związków alotropowych, antymon metaliczny, jest stabilny, ale pozostałe trzy są metastabilne.
• Jedną z postaci przerzutowych jest wybuchowy antymon, który po zaciągnięciu metalowym przedmiotem wytwarza biały dym ma dwa stabilne izotopy.
• Istnieje również trzydzieści pięć izotopów promieniotwórczych.
• Najdłuższy okres półtrwania któregokolwiek z radioizotopów wynosi 2.75 roku.
• Uważa się, że występuje w skorupie ziemskiej w ilości około 0.2 do 0.5 na milion.
• Występuje w ponad 100 różnych minerałach.
• Czasami występuje w czystej postaci, ale występuje w najpowszechniejszym minerale antymon.
• Największym producentem antymonu są Chiny, które odpowiadają zwykle za 84–88% dostaw.
• Ze względu na dostawy znajduje się na liście zagrożeń Brytyjskiej Służby Geologicznej.
• Jest on również wymieniony jako jeden z dwunastu materiałów najbardziej krytycznych w UE, ponieważ przeważająca podaż pochodzi spoza Europy (Chiny).
• Od ponad dziesięciu lat w Chinach nie stwierdzono nowej akumulacji antymonu, a obecne zasoby szybko się wyczerpują.
• Dominujące zastosowania antymonu obejmują tworzenie stopów z innymi metalami, tworzenie produktów zmniejszających palność i stabilizatory chemiczne.

Dystrybucja

Liczne miejscowości. W USA, Czechach, Niemczech, Szwecji, Włoszech, Finlandii, Australii, Chile, Meksyku

Referencje

• Bonewitz, R. (2012). Skały i minerały. wydanie 2. Londyn: Wydawnictwo DK.
• Handbookofmineralogy.org. (2019). Podręcznik Mineralogia. [online] Dostępne pod adresem: http://www.handbookofmineralogy.org [Dostęp: 4 marca 2019 r.].
• Mindat.org. (2019). Antymon: Informacje o minerałach, dane i lokalizacje.. [online] Dostępne pod adresem: https://www.mindat.org/ [Dostęp. 2019].