Leucyt jest minerałem skaleniowym z grupy tektokrzemianów. Jest to minerał tworzący skały, obejmujący tektokrzemian potasu i glinu, wzór to K [AlSi2O6]. Próbki mogą być również bezbarwne lub szare. Kryształy są powszechne i mogą mieć szerokość do 31/2 cala (9 cm). Częściej leucyt występuje w postaci masywnych lub ziarnistych agregatów lub w postaci rozproszonych ziaren. Jest tetragonalny w temperaturach poniżej 1,155°F (625°C) i sześcienny z kryształami trapezowymi w wyższych temperaturach. Forma trapezoidalna zostaje zachowana, gdy minerał ochładza się i rozwija symetrię tetragonalną. Leucyt występuje w substancjach bogatych w potas i ubogich w krzemionkę skały magmowe. Występuje z nefelina, sodalit, natrolit, analcym oraz skalenie bogate w sód i potas i występuje na całym świecie.
Imię: Od greckiego leucos oznaczającego biały, w nawiązaniu do jego koloru
Stowarzyszenie: Potasowy skaleń, nefelina, analcym, natrolit, kalsilit.
Funkcje diagnostyczne. Charakteryzuje się trapezoidalną formą i nietopliwością. Jest bardziej miękki niż granat i twardszy niż analcym; ponadto analcym jest topliwy i daje wodę
Skład: Potas aluminium krzemian, KAlSi20 6. K20 = 21.5%, A120 3 = 23.5%, Si02 = 55.0%.
Grupa Mineralna: Feldspatoid
Podobne gatunki: Pollucyt, CstAFSigC^e-EFO, jest rzadkim minerałem izometrycznym, zwykle występującym w pegmatytach.
Krystalografia: Pseudoizometryczny. Pokrój trapezowy. Inne formy rzadkie. Ściśle izometryczny tylko w temperaturach 500°C lub wyższych. Po ochłodzeniu poniżej tej temperatury ulega wewnętrznemu przegrupowaniu molekularnemu w kierunku innego układu krystalicznego, prawdopodobnie ortorombowego, ale jego forma zewnętrzna nie ulega zmianie. Tworzy się w lawach w wysokich temperaturach, a następnie ma izometryczną strukturę wewnętrzną i zewnętrzną. Zwykle w odrębnych kryształach, także w rozproszonych ziarnach. (Dana, 1864)
Spis treści
Właściwości chemiczne
| Klasyfikacja chemiczna | Tektokrzemiany, Feldspathoid |
| Formuła | K[AlSi2O6] |
| Typowe zanieczyszczenia | Ti, Fe, Mg, Ca, Ba, Na, Rb, Cs, H2O |
| System kryształów | Tetragonalny |
Właściwości fizyczne leucytu
| Kolor | Biały, szary |
| Smuga | Biały |
| Połysk | Ciało szkliste (szkliste) |
| Łupliwość | Słaby/Niewyraźny Bardzo słaby om {110} |
| Przeźroczystość | Przezroczysty, półprzezroczysty |
| Twardość Mohsa | 5,5 - 6 |
| Wytrwałość | Kruchy |
| Gęstość | 2.45 – 2.5 g/cm3 (zmierzone) 2.46 g/cm3 (obliczone) |
| Złamanie | Muszlowy |
Właściwości optyczne leucytu
| Rodzaj Nieruchomości | Izotropowe |
| 2V: | Bardzo mały. |
| Wartości RI: | nω = 1.508 nε = 1.509 |
| Twinning | Powszechne i powtarzające się na {110} i {101} |
| Znak optyczny | Jednoosiowy (+) |
| Dwójłomności | δ = 0.001 |
| Ulga | niski |
| Dyspersja: | Umiarkowanego |
Występowanie leucytu
Leucyt jest minerałem dość rzadkim, występującym wyłącznie w skałach magmowych skały, zwykle w niedawnej lawie; rzadko spotykane w głęboko osadzonych skałach. Występuje w skałach, w których ilość krzemionki w magmie była niewystarczająca, aby połączyć się z potasem i utworzyć skaleń. Nie obserwuje się go zatem w skałach zawierających kwarc.
Używa obszaru
Leucyt jest stosowany we Włoszech jako nawóz (ze względu na wysoką zawartość potasu) i jako źródło komercyjnego aluminium
Dystrybucja
Z wielu lokalizacji na całym świecie, zazwyczaj w dobrych kryształach.
- Zwłaszcza z Włoch, jak Wezuwiusz, Monte Somma i Roccamonna w Kampanii; w Villa Senni we Frascati i Ariccia w Lacjum; oraz na Vulcano na wyspach Lipari.
- Wokół jeziora Laacher See w dzielnicy Eifel w Niemczech.
- W USA, ze wzgórz Leucite Hills, Sweetwater Co., Wyoming; góry Bear Paw w Hill Co. w Montanie; oraz w Magnet Cove w Hot Spring Co. w Arkansas.
- W dystrykcie West Kimberley w Australii Zachodniej.
- W Tanzanii, na Kilimandżaro.
- W Ugandzie, spotykany w okolicach Ruwenzori i Kariya. Z góry Nyiragongo, prowincja Kivu, Kongo (Zair).
Referencje
- Bonewitz, R. (2012). Skały i minerały. wydanie 2. Londyn: Wydawnictwo DK.
- Dana, JD (1864). Podręcznik mineralogii… Wiley.
- Handbookofmineralogy.org. (2019). Podręcznik Mineralogia. [online] Dostępne pod adresem: http://www.handbookofmineralogy.org [dostęp: 4 marca 2019 r.].
- Mindat.org. (2019): Informacje o minerałach, dane i lokalizacje. [online] Dostępne pod adresem: https://www.mindat.org/ [dostęp. 2019].
