Natrolit

Natrolit jest minerałem tektokrzemianowym, do którego należy zeolit członkowie grupy.Jego wzór Na2Al2Si3O10 • 2H2O. Uwodniony glinokrzemian sodu, natrolit, bierze swoją nazwę od greckiego słowa natrium, które oznacza „sodę” i odnosi się do zawartości sodu w tym minerałze. Natrolit może być bladoróżowy, bezbarwny, biały, czerwony, szary, żółty lub zielony. Niektóre okazy fluoryzują od pomarańczowego do żółtego w świetle ultrafioletowym. Kryształy natrolitu są na ogół długie i smukłe, z pionowymi prążkami i kwadratowym przekrojem. Mogą wydawać się tetragonalne i mogą dorastać do 3 m długości. Natrolit występuje również w postaci promieniujących mas igiełkowatych kryształów oraz w postaci ziarnistych lub zwartych mas. Minerał ten wytwarza ładunek elektryczny w odpowiedzi na zmiany ciśnienia i temperatury. Natrolit znajduje się w zagłębieniach lub szczelinach bazaltu skały, pył wulkaniczny depozytyi żyły granit, gnejsi inne skały. Występuje także w zmienionych sjenitach, aplitach i dolerytach. Próbki są często kojarzone z kwarc, heulandyt, apofiliti inne zeolity.

Imię: Od łacińskiego natron, oznaczającego zawartość sodu

Stowarzyszenie: Zeolity, kalcyt, nefelina, sodalit, kwarc

Dane komórki: Grupa przestrzenna: Fdd2: a = 18.272(6) b = 18.613(6) c = 6.593(2) Z = 8

Polimorfizm i serie: Dimorficzny z tetranatrolitem.

Grupa Mineralna: Grupa zeolitów.

Krystalografia. Jednoskośny; klinowy. Pseudoortorombowy, pryzmatyczny, często iglasty. Strefa pryzmatyczna pionowo prążkowana. Niektóre okazy zakończone są niską piramidą. W niektórych przypadkach u bliźniąt krzyżowych. Zwykle w promieniujących grupach kryształów; również włókniste, masywne, ziarniste lub zwarte.

Funkcje diagnostyczne. Rozpoznawany głównie po promieniujących kryształach. Wyróżnia się aragonit dzięki łatwej topliwości i obecności wody w zamkniętej tubie.

Właściwości chemiczne

Klasyfikacja chemiczna	tektokrzemian
Formuła	Na2Al2Si3O10·2H2O
Typowe zanieczyszczenia	Ca, K

Właściwości fizyczne natrolitu

Kolor	Biały, bezbarwny, czerwony, żółty, brązowy, zielony, niebieskawy
Smuga	Biały
Połysk	Szklisty, perłowy
Łupliwość	Idealny na {110}
Przeźroczystość	Przezroczysty, półprzezroczysty
Twardość Mohsa	5 - 5,5
System krystaliczny	Rombowy
Wytrwałość	Kruchy
Gęstość	2.2 – 2.26 g/cm3 (zmierzone) 2.25 g/cm3 (obliczone)
Złamanie	Nieregularne/nierówne

Właściwości optyczne natrolitu

2V:	Zmierzone: od 58° do 64°, obliczone: od 48° do 62°
Wartości RI:	nα = 1.473 – 1.483 nβ = 1.476 – 1.486 nγ = 1.485 – 1.496
Twinning	W dniach {110}, {011}, {031}
Znak optyczny	Dwuosiowy (+)
Dwójłomności	δ = 0.012 - 0.013
Ulga	Umiarkowanego
Dyspersja:	r < v słaby

Występowanie

Natrolit jest minerałem pochodzenia wtórnego, występującym w jamach ciała migdałowatego bazalt. Związany z innymi zeolitami i kalcyt. Godne uwagi miejsca jego występowania to Aussig i Salesel w Czechach; Puy-de-Dome, Francja; Val di Fassa, Trydent, Włochy. W Stanach Zjednoczonych znaleziono w Bergen Hill w stanie New Jersey. Występuje także w różnych miejscach Nowej Szkocji.

Używa obszaru

• Próbki natrolitu są szczególnie interesujące dla kolekcjonerów specjalizujących się w zeolicie minerały. Wśród kolektorów indywidualnych szczególnie pożądane są duże pojedyncze kryształy.
• Dla kolekcjonerów czasami na rzadkich kamieniach szlachetnych umieszczane są przezroczyste kryształy natrolitu.
• Jako zeolit, natrolit jest również stosowany w oczyszczaczach wody i filtrach chemicznych.

Dystrybucja

Wiele lokalizacji, nawet dla kryształów ne. Z

• Kamieniołom HĘowenegg, Hegau, Badenia-Wirtembergia, Niemcy.
• W Puy de Marman, niedaleko Veyre, Puy-de-Dome, Francja.
• W kamieniołomie Dean w St. Keverne na półwyspie Lizard, Kornwalia, Anglia.
• W White Head w hrabstwie Antrim w Irlandii. Z obszarów Langesundsfjord i Tvedalen w Norwegii.
• W masywach Khibiny i Lovozero na Półwyspie Kolskim w Rosji duże kryształy.
• W USA, w Bergen Hill, Hudson Co., w Prospect Park, Passaic Co. oraz w kamieniołomie Chimney Rock, Bound Brook, Passaic Co., New Jersey; z północy Livingstone, Park Co., Montana; wokół Springeld, Lane Co., Oregon; oraz w kopalni Gem w San Benito Co., Kalifornia, USA.
• W Kanadzie ogromne kryształy z kopalni azbestu Johnston niedaleko Thetford oraz z Mont Saint-Hilaire w Quebecu; w dzielnicy Bay of Fundy w Nowej Szkocji; i wzdłuż rzeki Ice w Kolumbii Brytyjskiej.

Referencje

• Bonewitz, R. (2012). Skały i minerały. wydanie 2. Londyn: Wydawnictwo DK.
• Dana, JD (1864). Podręcznik mineralogii… Wiley.
• Handbookofmineralogy.org. (2019). Podręcznik Mineralogia. [online] Dostępne pod adresem: http://www.handbookofmineralogy.org [dostęp: 4 marca 2019 r.].
• Mindat.org. (2019): Informacje o minerałach, dane i lokalizacje. [online] Dostępne pod adresem: https://www.mindat.org/ [dostęp. 2019].