Glaukofan

Glaukofan nazwa minerału pochodzi od dwóch greckich słów: glaukos, co oznacza „niebieskawozielony”; i phainesthai, co oznacza „pojawiać się”. Okazy mogą być szare, lawendowoniebieskie lub niebieskawo-czarne. Kryształy to smukłe, często przypominające listwy pryzmaty z podłużnymi prążkami. Twinning jest powszechny. Glaukofan może być również masywny, włóknisty lub ziarnisty. Gdy żelazo zastępuje magnez w swojej strukturze, znany jest jako ferroglaukofan. Glaukofan występuje w łupkach powstałych w wyniku wysokociśnieniowego metamorfizmu osadów bogatych w sód w niskich temperaturach (do 400°C) lub w wyniku wprowadzenia sodu do procesu. Często towarzyszy glaukofanowi jadeit, epidot, almandyn, chloryt. Jest jednym z minerały które nazywane są azbestem. Glaukofan i związane z nim minerały są znane jako facje metamorficzne glaukofanu. Obecność tych minerałów wskazuje na zakres temperatur i ciśnień, w jakich zachodzi metamorfizm.

Imię: Z greckiego oznaczającego niebieskawo-zielony i pojawiać się.

Polimorfizm i serie: Tworzy szereg z ferroglaukofanem.

Grupa Mineralna: Amfibol grupa (alkaliczna): Fe 2+ = (Fe 2+ + Mg) < 0.5; Fe3+=(Fe3+ + Alvi) < 0.3; (Na + K)A < 0.5; NaB ¸ 1.34.

Stowarzyszenie: krzyżyk, chloryt, epidot, pompellyit, lawsonit, omfacyt, jadeit, aktynolit, barroizyt, cummingtonit, aragonit.

Właściwości chemiczne glaukofanu

Klasyfikacja chemiczna	inokrzemiany
Skład chemiczny	Na2(Mg3Al2)Si8O22(OH)

Właściwości fizyczne glaukofanu

Kolor	Szary do lawendowo-niebieskiego.
Smuga	Jasnoszary do niebieskawo-szarego.
Połysk	Ciała szklistego
Łupliwość	Dobrze na [110] i na [001]
Przeźroczystość	Przeświecający
Twardość Mohsa	5 – 6 w skali Mohsa
Właściwości diagnostyczne	Od innych amfiboli różni się wyraźnym niebieskim kolorem w próbce ręcznej. Niebieski pleochroizm o cienkim przekroju/oprawie słojowej odróżnia się od innych amfiboli. Glaukofan ma długość powolną, długość riebekitu szybką. Najciemniejszy, gdy oś c jest równoległa do kierunku drgań dolnego polaryzatora (niebieski turmalin jest najciemniejszy w/oś c prostopadła do kierunku drgań polaryzatora). W glaukofanie nie ma partnerstwa. Glaukofan również wykazuje równoległe wymieranie, patrząc pod biegunami krzyżowymi.
System krystaliczny	Jednoskośny
Złamanie	Kruche – muszlowe
Gęstość	3 - 3.15

Właściwości optyczne glaukofanu

Kolor / Pleochroizm	Lawendowy niebieski, niebieski, ciemnoniebieski, szary lub czarny. Wyraźny pleochroizm: X= bezbarwny, bladoniebieski, żółty; Y= lawendowo-niebieski, niebieskawo-zielony; Z= niebieski, zielonkawo-niebieski, fioletowy
Wygaszanie optyczne
2V:	Zmierzone: 10° do 80°, obliczone: 62° do 84°
Wartości RI:	nα = 1.606 – 1.637 nβ = 1.615 – 1.650 nγ = 1.627 – 1.655
Znak optyczny	Dwuosiowy (-)
Dwójłomności	δ = 0.021
Ulga	Umiarkowanego
Dyspersja:	silny

Występowanie

Charakterystyka blueschista facje, w dawnych strefach subdukcji w góra paski; w zieleńcowiec facje i eklogity, które przeszły metamorfizm wsteczny.

Dystrybucja

Rozpowszechniony w niektórych pasach górskich. Na wyspie Syra, Cyklady, Grecja. W licznych miejscach na wybrzeżu Kalifornii, na półwyspie Tiburon oraz na ranczu Vonsen w Marin Co., w Glaucophane Ridge, Panoche Valley w San Benito Co. i w pobliżu Valley Ford w Sonoma Co.; na Wyspach Kodiak na Alasce w USA. W St. Marcel w Val d'Aosta i Piollore (Biella) w Piemoncie we Włoszech. W Anglesey w Walii. W Japonii w Ubuzan w prefekturze Aichi i Otakiyama w prefekturze Tokushima.

Referencje

• Bonewitz, R. (2012). Skały i minerały. wydanie 2. Londyn: Wydawnictwo DK.
• Handbookofmineralogy.org. (2019). Podręcznik Mineralogia. [online] Dostępne pod adresem: http://www.handbookofmineralogy.org [Dostęp: 4 marca 2019 r.].
• Mindat.org. (2019). Halit: Informacje o minerałach, dane i lokalizacje.. [online] Dostępne pod adresem: https://www.mindat.org/ [dostęp. 2019].
• Smith.edu. (2019). Nauki o Ziemi | Kolegium Smitha. [online] Dostępne pod adresem: https://www.smith.edu/academics/geosciences [Dostęp: 15 marca 2019 r.].