Spis treści
Minerały z grupy Mica
Mika, dowolny zbiór uwodnionego potasu, aluminium minerały krzemianowe. Jest to rodzaj krzemianu warstwowego, wykazujący wielowymiarową strukturę arkuszową lub warstwową. Wśród najważniejszych minerałów tworzących skały miki występują we wszystkich 3 najważniejszych typach skał – magmowych, osadowych i metamorficznych.
Klasyfikacja minerałów z grupy miki
Chemicznie mikom można nadać ogólny wzór
X2Y4–6Z8O20(OH,F)4, w którym
X oznacza K, Na lub Ca lub rzadziej Ba, Rb lub Cs;
Y oznacza Al, Mg lub Fe lub rzadziej Mn, Cr, Ti, Li itp.;
Z oznacza głównie Si lub Al, ale może również zawierać Fe3+ lub Ti.
Strukturalnie miki można podzielić na dioktaedryczne (Y = 4) i trioktaedryczne (Y = 6). Jeśli jonem X jest K lub Na, mika jest miką zwyczajną, natomiast jeśli jonem X jest Ca, mikę klasyfikuje się jako mikę kruchą.
Miki dioktaedryczne
Miki trioktaedryczne
Miki pospolite:
Kruche miki:
- Clintonowa
Występowanie Minerały z grupy Mica
Miki mogą dodatkowo powstawać w wyniku różnorodnych procedur w kilku specyficznych sytuacjach. Ich występowanie, wymienione poniżej, obejmuje krystalizację z konsolidujących się magm, osadzanie się przez płyny pochodzące ze sportów magmowych lub bezpośrednio z nimi związanych, osadzanie się za pomocą płynów krążących w pewnym punkcie styku i pobliskiego metamorfizmu oraz powstawanie w wyniku zmiana techniki — być może nawet te spowodowane wietrzeniem — wykorzystujące minerały, do których należą skalenie. Zakresy bilansowe mik badano w laboratorium, a w kilku placówkach ich obecność (a nie brak) lub kwestia ich składu chemicznego może dodatkowo działać w geotermometrach lub geobarometrach.
Produkcja
Mika złomowa i płatkowa produkowana jest na całym świecie. W 2010 roku głównymi producentami były Rosja (100,000 tys. ton), Finlandia (68,000 tys. ton), Stany Zjednoczone (53,000 tys. ton), Korea Południowa (50,000 tys. ton), Francja (20,000 tys. ton) i Kanada (15,000 tys. ton). Całkowita światowa produkcja wyniosła 350,000 3,500 ton, chociaż w przypadku Chin nie były dostępne żadne wiarygodne dane. Najwięcej miki arkuszowej wyprodukowano w Indiach (1,500 ton) i Rosji (XNUMX ton). Mika płatkowa pochodzi z kilku źródeł: Skała metamorficzna nazywa łupek jako produkt uboczny przetwarzania skaleń i zasoby kaolinu z placera depozytyi z pegmatytów. Mika arkuszowa występuje znacznie rzadziej niż mika płatkowa i złomowa i czasami jest odzyskiwana ze złomu wydobywczego i miki płatkowej. Najważniejszymi źródłami miki arkuszowej są pegmatyt depozyty. Ceny miki arkuszowej różnią się w zależności od gatunku i mogą wahać się od mniej niż 1 dolara za kilogram w przypadku miki niskiej jakości do ponad 2,000 dolarów za kilogram w przypadku miki najwyższej jakości.
Struktura krystaliczna
Miki mają struktury arkuszowe, których głównymi gadżetami są dwa spolimeryzowane arkusze czworościanów krzemionki (SiO4). Dwa takie arkusze są zestawione tak, że wierzchołki ich czworościanów są skierowane ku sobie; arkusze są połączone kationami - na przykład glinem w muskowicie - i parami hydroksylowymi całą koordynację tych kationów (patrz rodzic). Zatem związana z go warstwa podwójna jest pewna, ma podstawy czworościanów krzemionkowych na każdym ze swoich zewnętrznych aspektów i ma straszny ładunek. Opłata jest równoważona za pomocą pojedynczo naładowanych, masywnych kationów – na przykład potasu w muskowicie – które łączą się z podwójnymi warstwami, tworząc pełny kształt. Różnice między gatunkami miki opierają się na różnicach w obrębie kationów X i Y.
Właściwości Minerały z grupy Mica
Miki skałotwórcze (inne niż glaukonit) można podzielić na dwie grupy:
Większość właściwości minerałów z grupy miki, innych niż glaukonit, można opisać łącznie; tutaj opisano je jako odnoszące się po prostu do mików, co oznacza miki inne niż glaukonit. Właściwości tych ostatnich opisano osobno w dalszej części dyskusji.
- Perfekcyjny prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalną cechą mików jest rozszczepianie na cienkie, elastyczne arkusze.
- Połysk miki jest zwykle opisywany jako wspaniały, ale niektóre twarze z dekoltem wydają się perłowe.
- Twardość miki w skali Mohsa wynosi około 21/2 na płatkach dekoltowych i 4 w poprzek dekoltu.
- Ciężar właściwy mików zmienia się w zależności od składu. Ogólny zakres wynosi od 2.76 dla muskowitu do 3.2 dla biotytu bogatego w żelazo.
| Kolor | Fioletowy, różowy, srebro, szary (lepidolit) Ciemnozielony, brązowy, czarny (biotyt) Żółtawo-brązowy, zielono-biały (flogopit) Bezbarwny, przezroczysty (muskowit) |
| Łupliwość | Idealny |
| Złamanie | Łuskowaty |
| Twardość skali Mohsa | 2.5–4 (lepidolit) 2.5–3 biotyt 2.5–3 flogopit 2–2.5 muskowitu |
| Połysk | Perłowy, szklisty |
| Smuga | Biały, bezbarwny |
| Środek ciężkości | 2.8-3.0 |
| Funkcje diagnostyczne | Łupliwość |
Zastosowania minerałów z grupy Mica
Ich doskonała łupliwość, elastyczność i sprężystość, nietopliwość, niska przewodność cieplna i elektryczna oraz duża moc dielektryczna, muskowit i flogopit znalazły szerokie zastosowanie. Większość „miki arkuszowej” zawierającej te kompozycje znalazła zastosowanie jako kondensatory elektryczne, jako arkusze izolacyjne pomiędzy segmentami komutatora lub w czynnikach grzewczych. W instrumentach optycznych stosuje się arkusze muskowitu o określonej grubości. Mikę mieloną stosuje się na wiele sposobów, obejmując środek pylący, który zapobiega na przykład sklejaniu się płytek asfaltowych, a także jako wypełniacz, absorbent i smar. Używa się go również do produkcji tapet, aby nadać im błyszczący połysk. Lepidolit jest wydobywany jako ruda lit, przy czym rubid jest zwykle odzyskiwany jako produkt uboczny. Stosowany jest wewnątrz produkcji szkła żaroodpornego. Bogate w glaukonit zielone piaski znalazły zastosowanie w Stanach Zjednoczonych jako nawóz – np. na niezaprzeczalnym wybrzeżu New Jersey – a kilka glaukonitu zastosowano jako zmiękczacz wody, ponieważ ma on nadmierną zdolność do zmiany zasady i ma tendencję do regeneracji zamiast tego pośpiesznie.
