Granulit

Granulity są rodzajem wysokogatunkowym Skała metamorficzna który tworzy się w warunkach wysokiej temperatury i ciśnienia. Charakteryzują się obecnością granulatu minerały, co oznacza, że ​​ziarna minerałów są w przybliżeniu równowymiarowe i mniej więcej tej samej wielkości. Do najpowszechniejszych minerałów występujących w granulatach zalicza się m.in skaleń, piroksen, amfibol, granat.

Granulity są klasyfikowane jako rodzaj skał metamorficznych, szczególnie w kategorii skał metamorficznych wysokiej jakości. Charakteryzują się drobnoziarnistą teksturą i obecnością minerałów, które uległy rekrystalizacji, w wyniku której powstała ziarnista tekstura. Minerały w granulatach często wykazują różne kształty kryształów i mogą wykazywać preferowaną orientację.

Klasyfikacja granulitów opiera się na składzie i składzie minerałów. Niektóre popularne typy granulitów obejmują:

1. Granulit ortopiroksenowy: Dominuje ortopiroksen, z innymi minerałami, takimi jak granat i biotyt.
2. Granulit piroksenowy: Zawiera piroksen jako dominujący minerał, a także inne minerały, takie jak plagioklaz i granat.
3. Hornblenda Granulit: Dominuje hornblenda (amfibol), często z plagioklazem i granatem.
4. Granit Granulit: Zawiera znaczną ilość skalenia, oprócz innych minerałów, takich jak kwarc i biotyt.

Warunki powstawania i procesy metamorficzne:

Granulity powstają w warunkach wysokiej temperatury i wysokiego ciśnienia podczas metamorfizmu wcześniej istniejących skały. Typowy zakres ciśnienia przy tworzeniu granulatu wynosi 7-15 kilobarów, a zakres temperatur wynosi 700-900 stopni Celsjusza. Warunki te są zwykle związane z głęboką skorupą lub dolną skorupą.

Procesy metamorficzne związane z powstawaniem granulitów obejmują:

1. Rekrystalizacja: Istniejące minerały w protolicie (pierwotnej skale) ulegają rekrystalizacji, w wyniku czego powstają nowe ziarna minerałów o ziarnistej teksturze.
2. Wzrost minerałów: Nowe minerały, takie jak granat, piroksen i amfibol, mogą rosnąć podczas metamorfizmu, przyczyniając się do charakterystycznego zbiorowiska minerałów w postaci granulitów.
3. Zmiany ciśnienia i temperatury: Skała ulega zmianom ciśnienia i temperatury, co prowadzi do przekształcenia minerałów w stabilne, wysokiej jakości zespoły metamorficzne.

Ustawienia geologiczne:

Granulity powszechnie występują w następujących warunkach geologicznych:

1. Głębokie regiony skorupy ziemskiej: Granulity często kojarzą się z głęboką skorupą, gdzie panują wysokie temperatury i ciśnienia. Można je znaleźć w rejonach, które zostały poddane głębokiemu pochówkowi, a następnie ekshumacji.
2. Kolizyjne pasy orogeniczne: Granulity często spotyka się w kolizyjnych pasach orogenicznych, gdzie zderzają się płyty tektoniczne i ulegają intensywnej deformacji i metamorfizmowi. Przykładami są części Himalajów i prowincja Grenville w Ameryce Północnej.
3. Tarcze kontynentalne: Niektóre granulity są odsłonięte na powierzchni Ziemi w postaci tarcz kontynentalnych, gdzie starożytne skały zostały wypiętrzone i poddane erozji w czasie geologicznym. Tarcza Kanadyjska jest godnym uwagi przykładem ze znacznym odsłonięciem skał granulitycznych.

Podsumowując, granulity są wysokiej jakości Skały metamorficzne powstają w warunkach wysokiej temperatury i wysokiego ciśnienia. Wykazują charakterystyczne zbiorowiska minerałów i są powszechnie spotykane w głębokich obszarach skorupy ziemskiej, kolizyjnych pasach orogenicznych i tarczach kontynentalnych.

Mineralogia Granulatów

Połączenia mineralogia granulitów charakteryzuje się specyficznym skupieniem minerałów wysokotemperaturowych i wysokociśnieniowych. Typowe składniki mineralne granulitów obejmują różnorodne minerały ferromagnezu, skaleń, a czasem kwarc. Specyficzny zbiór minerałów może się różnić w zależności od protolitu (oryginalnej skały) i warunków metamorficznych. Oto kilka kluczowych minerałów powszechnie występujących w granulatach:

1. Ortopiroksen: Ortopiroksen jest minerałem powszechnie występującym w granulitach i często występuje w dużych, równowymiarowych ziarnach. Jest to minerał krzemianowy, który działa w wysokich temperaturach i należy do grupy piroksenów.
2. Klinopiroksen: Klinopiroksen, inny członek grupy piroksenów, może występować w granulatach, szczególnie w tych, które uległy częściowemu stopieniu.
3. Amfibol (Hornblenda): Minerały amfibolowe, takie jak hornblenda, często występują w granulitach. Są to minerały uwodnione i należą do większej grupy minerałów krzemianowych znanej jako grupa amfiboli.
4. Granat: Granat jest powszechnym minerałem dodatkowym w granulatach i może występować w różnych kolorach. Często tworzy duże, rzucające się w oczy kryształy i jest wskaźnikiem wysokiej jakości metamorfizmu.
5. Skaleń (plagioklaz i Orthoclase): Minerały skalenia, w tym plagioklaz i ortoklaz, są powszechnymi składnikami granulitów. Plagioklaz jest bardziej powszechny, ale ortoklaz może być również obecny, zwłaszcza w granitach lub granulitach granitoidowych.
6. Kwarc: Kwarc może być obecny w niektórych granulitach, szczególnie tych zawierających znaczną ilość krzemionki w protolicie. Jednak nie wszystkie granulity zawierają kwarc.
7. Biotyt: Biotyt jest pospolity mały minerał występujący w granulatach. Jest to minerał krzemianowy, który wpływa na ogólną teksturę skały.
8. Olivine: W niektórych przypadkach może występować oliwin, zwłaszcza w protolitach ultramaficznych, które ulegają metamorfizmowi facji granulitowej.
9. Plagioklaz: Skaleń plagioklazowy często występuje w granulatach i może wykazywać oznaki rekrystalizacji i deformacji.

Na specyficzną mineralogię granulitu wpływają takie czynniki, jak skład pierwotnej skały, warunki ciśnienia i temperatury podczas metamorfizmu oraz obecność płynów. Ponieważ granulity są wysokiej jakości skałami metamorficznymi, zwykle tworzą się w głębokiej skorupie lub dolnej skorupie w warunkach podwyższonej temperatury i ciśnienia. Minerały obecne w granulatach dostarczają cennych informacji o warunkach i procesach zachodzących podczas ich powstawania.

Właściwości granulatów

Granulity to wysokiej jakości skały metamorficzne, które powstają w warunkach wysokiej temperatury i ciśnienia. Na ich właściwości wpływa mineralogia, tekstura i procesy związane z ich ewolucją metamorficzną. Oto kilka kluczowych właściwości granulitów:

1. Skład mineralny:
   • Granulity składają się zazwyczaj ze zbiorowisk minerałów charakteryzujących się wysokim stopniem metamorfizmu. Typowe minerały obejmują ortopiroksen, klinopiroksen, amfibol (hornblenda), granat, skaleń (plagioklaz i/lub ortoklaz), a czasem kwarc.
   • Specyficzny skład mineralny może się różnić w zależności od protolitu i warunków metamorficznych.
2. Tekstura:
   • Granulity charakteryzują się ziarnistą teksturą, charakteryzującą się równowymiarowymi i stosunkowo jednorodnymi ziarnami mineralnymi. Tekstura ta jest wynikiem rekrystalizacji i rozwoju nowych minerałów podczas metamorfizmu.
   • Minerały często wykazują preferowaną orientację, co przyczynia się do wyglądu skały foliowanej lub niefoliowanej.
3. Kolor:
   • Kolor granulitów może się znacznie różnić w zależności od składu mineralnego. Typowe kolory obejmują odcienie czerwieni, brązu, zieleni i szarości. W szczególności granat może nadać skale czerwonawy odcień.
4. Twardość
   • Twardość granulitów różni się w zależności od występujących minerałów. Granat i piroksen, jako minerały stosunkowo twarde, wpływają na ogólną twardość skały.
5. Gęstość:
   • Gęstość granulitów zależy od składu mineralnego i stopnia zagęszczenia metamorficznego. Ogólnie rzecz biorąc, granulity mają większą gęstość w porównaniu do swoich protolitów ze względu na usunięcie przestrzeni porów podczas metamorfizmu.
6. Warunki ciśnienia i temperatury:
   • Granulity tworzą się pod wysokim ciśnieniem i w wysokiej temperaturze, zwykle w zakresie 7–15 kilobarów ciśnienia i 700–900 stopni Celsjusza. Specyficzne warunki mogą wpływać na mineralogię i teksturę obserwowaną w skale.
7. Stopień metamorficzny:
   • Granulity reprezentują wysoki stopień metamorfizmu i wskazują na zaawansowany metamorfizm. Związane są one z facjami granulitowymi, będącymi jednymi z najwyższych stopni metamorficznych określonych przez specyficzne zbiorowiska minerałów.
8. Występowanie:
   • Granulity powszechnie występują w głębokich obszarach skorupy ziemskiej i są związane z procesami tektonicznymi, takimi jak zderzenie kontynentów, subdukcja i pogrubienie skorupy ziemskiej. Występują w określonych warunkach geologicznych, w tym w tarczach kontynentalnych, pasach orogenicznych i starożytnych kratonach.
9. Rozszczepienie i złamanie:
   • Właściwości rozszczepiania i pękania granulitów mogą się różnić w zależności od rodzaju minerału. Na przykład skaleń może wykazywać płaszczyzny łupania, podczas gdy minerały takie jak granat mogą wykazywać pęknięcia muszlowe.
10. Zastosowanie w budownictwie:

• Chociaż granulity o atrakcyjnym składzie mineralnym i fakturze nie są tak powszechnie stosowane w budownictwie, jak niektóre inne rodzaje skał, można je stosować jako kamienie dekoracyjne w zastosowaniach architektonicznych, takich jak blaty i podłogi.

Zrozumienie właściwości granulitów jest niezbędne w badaniach geologicznych, a pewne cechy, takie jak twardość i skład mineralny, mogą również wpływać na ich potencjalne zastosowanie w niektórych zastosowaniach przemysłowych.

Historia metamorficzna

Protolity i historia przedmetamorficzna:

Granulity pochodzą z różnych protolitów, które są pierwotnymi skałami ulegającymi metamorfizmowi. Charakter protolitu wpływa na mineralogię i teksturę powstałych granulitów. Typowe protolity dla granulitów obejmują:

1. Skały bazaltowe: Bazalty, które są skałami wulkanicznymi bogatymi w minerały mafijne, mogą powodować powstawanie granulitów bazaltowych.
2. Gabros: Gabbros, natrętne skały również bogate w minerały maficzne, mogą ulegać metamorfizmowi, tworząc granulity gabroiczne.
3. Osady pelityczne: Drobnoziarniste osady bogate w minerały ilaste a materia organiczna może przekształcić się w granulity pelityczne.
4. Felsiczne skały: Skały granitowe lub felsowe mogą przekształcić się w granulity felsowe, charakteryzujące się obecnością minerałów takich jak skaleń, kwarc i mika.
5. Skały ultramaficzne: Skały ultramaficzne, składające się głównie z oliwinu i piroksenu, mogą przekształcać się w granulity ultramaficzne.

Historia przedmetamorficzna obejmuje procesy geologiczne, które miały wpływ na protolity przed metamorfizmem. Historia ta obejmuje sedymentację, aktywność wulkaniczną, procesy tektoniczne (takie jak subdukcja lub zderzenie kontynentów) i zakopanie. Podczas tych procesów protolity ulegają zmianom temperatury i ciśnienia, przygotowując grunt pod późniejszy metamorfizm.

Ścieżki ciśnienia i temperatury (PT) oraz warunki tworzenia się granulatu:

Granulity tworzą się pod wysokim ciśnieniem i w wysokiej temperaturze, zwykle w zakresie 7–15 kilobarów ciśnienia i 700–900 stopni Celsjusza. Warunki metamorficzne są często związane z głęboką skorupą lub niższą skorupą. Ścieżka PT reprezentuje trajektorię górotworu w przestrzeni ciśnieniowo-temperaturowej podczas metamorfizmu. Konkretna droga, jaką podąża skała, zależy od różnych czynników, w tym szybkości nagrzewania lub chłodzenia, obecności płynów i skupisk minerałów, które są stabilne w różnych warunkach.

Ścieżka PT dla metamorfizmu facji granulitowych zazwyczaj obejmuje następujące etapy:

1. Pochówek i ogrzewanie: Protolity zakopują się w głębinach skorupy ziemskiej, gdzie panują wysokie temperatury. Ogrzewanie może wynikać z gradientów geotermalnych, wtargnięć magmy lub innych procesów.
2. Wzrost ciśnienia: W miarę zakopywania skał ciśnienie wzrasta. Może to nastąpić z powodu ciężaru leżących nad nimi skał lub sił tektonicznych.
3. Reakcje metamorficzne: Na pewnych głębokościach i temperaturach rozpoczynają się reakcje metamorficzne, prowadzące do przekształcenia minerałów w protolicie w nowe minerały stabilne w warunkach metamorficznych wysokiej jakości. W tym czasie rozwijają się zespoły mineralne facji granulitowej.
4. Szczytowy metamorfizm: Skały osiągają maksymalne warunki temperatury i ciśnienia podczas szczytowego metamorfizmu, charakteryzującego się tworzeniem kluczowych minerałów, takich jak granat, piroksen, amfibol i inne.
5. Schładzanie i ekshumacja: Po szczytowym metamorfizmie skały ochładzają się i mogą zostać wyniesione na płytsze poziomy skorupy ziemskiej w wyniku procesów takich jak ekshumacja tektoniczna lub erozja.

Konkretna ścieżka PT może się różnić w zależności od warunków geologicznych. Na przykład skały przechodzące metamorfizm facji granulitowej w orogenach kolizyjnych mogą doświadczać innej ścieżki PT w porównaniu do skał w warunkach ekstensjonalnych. Badanie ścieżek PT zapewnia cenny wgląd w historię geologiczną regionu i procesy, które z biegiem czasu ukształtowały skorupę ziemską.

Relacje w terenie

W terenie granulity są często kojarzone z innymi rodzajami skał, a powiązania między tymi skałami dostarczają ważnych informacji geologicznych. Zależności pola mogą się różnić w zależności od położenia tektonicznego i historii geologicznej regionu. Oto kilka typowych skojarzeń:

1. Gnejsy i łupki: Granulity często występują w połączeniu z gnejsami i łupkami. Skały te mogą reprezentować różne poziomy metamorfizmu w obrębie jednego odcinka skorupy ziemskiej, przy czym granulity zwykle tworzą się na głębszych poziomach.
2. Migmatyci: Migmatyty, czyli skały, które uległy częściowemu stopieniu, można łączyć z granulitami. Proces migmatyzacji często zachodzi podczas metamorfizmu wysokiego stopnia i może prowadzić do powstawania żył lub soczewek granitowych w skałach granulitycznych.
3. Amfibolity: Amfibolity, które są skałami metamorficznymi średniej i wysokiej jakości, bogatymi w amfibole, często występują w połączeniu z granulitami. Mogą reprezentować strefy przejściowe pomiędzy skałami metamorficznymi niższego i wyższego stopnia.
4. Skały mafijne i ultramaficzne: W pewnych warunkach tektonicznych granulity mogą być kojarzone ze skałami maficznym i ultramaficznym, takimi jak bazalty i gabro. Skały te mogły być protolitami granulitów lub mogą reprezentować różne etapy metamorfizmu w tym samym regionie.
5. Skały metaosadowe: Obok granulitów mogą występować skały metaosadowe, takie jak metapelity (łupki metamorfozowane) i metaszaregłazy (piaskowce metamorfozowane). Skały te dostarczają wskazówek na temat składu i historii protolitów osadowych.

Zrozumienie relacji przestrzennych między tymi skałami pomaga geologom zrekonstruować historię geologiczną obszaru i wywnioskować procesy tektoniczne, które go ukształtowały.

Implikacje tektoniczne i strukturalne:

Występowanie granulitów na złożu ma istotne implikacje tektoniczne i strukturalne. Oto kilka kluczowych kwestii:

1. Głębokość skorupy: Obecność granulitów sugeruje, że skały doświadczyły warunków wysokiego ciśnienia i wysokiej temperatury na znacznych głębokościach skorupy ziemskiej. Ma to konsekwencje dla historii tektonicznej regionu, wskazując okresy pogrubiania i zakopywania skorupy ziemskiej.
2. Ustawienia tektoniczne: Powiązanie granulitów z innymi skałami metamorficznymi dostarcza informacji o środowisku tektonicznym, w którym powstały. Na przykład granulity w kolizyjnych pasach orogenicznych mogą wskazywać na zderzenie kontynentów i pogrubienie skorupy ziemskiej, podczas gdy granulity w ustawieniach ekstensyjnych mogą sugerować okresy szczelin.
3. Stopnie metamorficzne: Współistnienie różnych typów skał metamorficznych, takich jak granulity, gnejsy i amfibolity, zapewnia wgląd w stopnie metamorficzne występujące w skałach. Informacje te pomagają geologom zrozumieć historię termiczną i tektoniczną skorupy w danym regionie.
4. Deformacja strukturalna: Strukturalne powiązania między granulitami i innymi skałami ujawniają szczegóły dotyczące historii deformacji regionu. Funkcje takie jak marszczenie, błędyi strefy ścinania mogą dostarczyć informacji o siłach tektonicznych, które działały na skały podczas ich ewolucji geologicznej.
5. Wyniesienie i ekshumacja: Obecność granulitów na powierzchni Ziemi świadczy o tym, że skały te zostały wypiętrzone i ekshumowane. Badanie czasu i mechanizmów tych procesów przyczynia się do zrozumienia regionalnej tektoniki.

Podsumowując, powiązania terenowe granulitów z innymi typami skał dostarczają kluczowych informacji o historii geologicznej, położeniu tektonicznym i ewolucji strukturalnej regionu. Geolodzy wykorzystują te zależności do układania układanki dynamicznych procesów zachodzących na Ziemi w czasie.

Globalna dystrybucja

Granulity występują w różnych regionach świata, a ich występowanie często wiąże się z określonymi warunkami tektonicznymi. Oto niektóre regiony i ustawienia tektoniczne, w których powszechnie spotyka się granulity:

1. Tarcze kontynentalne:
   • Tarcza Kanadyjska: Granulity są szeroko rozpowszechnione w Tarczy Kanadyjskiej, szczególnie w regionach takich jak Prowincja Superior. Skały Tarczy Kanadyjskiej przeszły wiele epizodów metamorfizmu i deformacji.
   • Tarcza Bałtycka: Kolejnym obszarem, w którym granulity są powszechne, jest Tarcza Bałtycka w Skandynawii. Obejmuje części Szwecji, Finlandii i Norwegii.
2. Pasy orogeniczne:
   • Orogeneza himalajska: W pasie górotwórczym Himalajów granulity występują w połączeniu z wysokiej jakości skałami metamorficznymi. Zderzenie płyt indyjskiej i euroazjatyckiej doprowadziło do intensywnego metamorfizmu i powstania terenów ziarnistych.
   • Orogeneza Grenville (Ameryka Północna): Prowincja Grenville w Ameryce Północnej, rozciągająca się od południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych po wschodnią Kanadę, znana jest z rozległych występowań granulitu. Region ten odzwierciedla historię tektoniczną związaną z utworzeniem superkontynentu Rodinii.
3. Kratony Archaiku:
   • Kraton Kaapvaal (Afryka Południowa): Kraton Kaapvaal w Republice Południowej Afryki zawiera obszary granulitowe i jest to lokalizacja kluczowa dla zrozumienia ewolucji wczesnej skorupy ziemskiej.
   • Kraton Dharwar (Indie): W kratonie Dharwar w Indiach znajdują się również granulity, co zapewnia wgląd w historię tektoniczną Archaiku w regionie.
4. Antarktyda:
   • Antarktyda Wschodnia: Części Antarktydy Wschodniej, w tym Góry Księcia Karola i Ziemia Dronning Maud, zawierają granulity. Podłoże Antarktydy oferuje wyjątkową okazję do badania historii geologicznej kontynentu.

Studia przypadków konkretnych terenów granulitowych:

1. Indie Południowe (Pas Kerala Khondalite): Region ten znany jest z rozległej ekspozycji terenów granulitowych, zwłaszcza Pasa Kerala Khondalite. Pas zawiera różnorodne wysokiej jakości skały metamorficzne, w tym ortopiroksen i granulity zawierające granaty. Skały te są związane z kolizją i połączeniem różnych bloków skorupy ziemskiej w okresie proterozoiku.
2. Rogaland, Norwegia: Region Rogaland w Norwegii jest dobrze znany ze występowania granulitów. Znajdujące się tu skały zostały szeroko zbadane, aby zrozumieć ewolucję tektoniczną orogenezy kaledońskiej, która obejmowała zderzenie Laurentii, Balticy i Awalonii.
3. Pas Limpopo, Afryka Południowa: Pas Limpopo w Afryce Południowej charakteryzuje się terenami granulitowymi związanymi z kolizją i montażem superkontynentu Gondwany. Ewolucja Pasa Limpopo ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia połączenia bloków kontynentalnych w późnym prekambrze.
4. Blok Madras, południowe Indie: Blok Madras w południowych Indiach zawiera granulity, które badano w celu rozszyfrowania historii tektonicznej regionu. Skały tutaj przeszły wiele epizodów metamorfizmu i deformacji, zapewniając wgląd w budowę subkontynentu indyjskiego.

Te studia przypadków podkreślają różnorodność występowania granulitów i ich znaczenie w odkrywaniu historii geologicznej skorupy ziemskiej. Badanie terenów granulitowych pomaga geologom ułożyć puzzle związane z wydarzeniami tektonicznymi, ewolucją skorupy ziemskiej i dynamiką litosfery Ziemi w czasie geologicznym.

Zastosowania przemysłowe

Granulity ze względu na swój skład mineralny i historię metamorficzną mogą mieć znaczenie gospodarcze i znaleźć zastosowanie w różnych gałęziach przemysłu. Oto niektóre aspekty ekonomicznego znaczenia granulitów:

1. Zasoby mineralne:
   • Wydobywanie granatu: Granulity często zawierają znaczne ilości granatu, cennego minerału przemysłowego. Granat jest używany jako materiał ścierny w papierze ściernym, cięciu strumieniem wody i innych zastosowaniach ściernych.
   • Produkcja skalenia i kwarcu: Granulity mogą zawierać również skaleń i kwarc, które są niezbędnymi surowcami do produkcji ceramiki, szkła i innych produktów przemysłowych. Skaleń jest szczególnie ważny w przemyśle ceramicznym ze względu na jego rolę w produkcji płytek, wyrobów sanitarnych i szkła.
2. Kamień wymiarowy:
   • Kamień dekoracyjny: W niektórych przypadkach granulity o charakterystycznych zbiorowiskach i fakturach minerałów stosowane są jako kamienie dekoracyjne w budownictwie. Unikalne wzory i kolory minerałów, zwłaszcza granatu, sprawiają, że są one pożądane do stosowania w blatach, podłogach i innych elementach architektonicznych.
3. Wysokiej jakości skały metamorficzne:
   • Zastosowania edukacyjne i naukowe: Granulity, będące wysokiej jakości skałami metamorficznymi, są cenne dla celów edukacyjnych i naukowych. Zapewniają wgląd w procesy geologiczne Ziemi i często są badane w celu zrozumienia warunków i mechanizmów głębokiego metamorfizmu skorupy ziemskiej.
4. Energia geotermalna Badanie:
   • Wskaźnik potencjału geotermalnego: Obecność granulitów w niektórych regionach może wskazywać na potencjał zasobów geotermalnych. Eksploracja geotermalna często wiąże się ze zrozumieniem warunków podpowierzchniowych, a badanie granulitów może przyczynić się do tej oceny.
5. Dziedzictwo historyczne i geologiczne:
   • Turystyka i dziedzictwo geologiczne: Niektóre tereny granulitowe, dzięki swoim unikalnym cechom geologicznym i malowniczym krajobrazom, mogą przyciągnąć turystów zainteresowanych dziedzictwem geologicznym. Ośrodki interpretacyjne i wycieczki geologiczne mogą promować wartość gospodarczą takich obszarów.

Chociaż granulity mogą nie być tak szeroko stosowane w budownictwie, jak niektóre inne rodzaje skał, takie jak granit lub marmur, ich znaczenie gospodarcze wynika z zawartych w nich minerałów i ich roli w procesach przemysłowych. Wraz z postępem technologii i wzrostem zapotrzebowania na określone minerały, znaczenie gospodarcze granulitów może odpowiednio ewoluować. Dodatkowo trwające badania geologiczne mogą odkryć nowe zastosowania i zastosowania granulitów w różnych gałęziach przemysłu.